en sevdi(ğinizin)klerinizin unutması ile oluşan mutsuzlukmuş doğum günü. tüm gün beklersiniz acaba ne zaman hatırlayacak(lar) diye ama hayatın telaşesi içinde unutulur gidersiniz. hele de gözden ve gönülden uzaksanız kaçınılmazdır mutsuzluklar.
eğer tek başınıza iseniz bu mutsuzluk üstünüze iyice çöker...
geçmişinizi sorgularsınız bir anda... mutlaka herkesin geçmişinde kendisini düşünceye sevkedecek olayları vardır. sizde onlara dalıp gidersiniz içten içe. hayatınızda bir zamanlar değer verdiğiniz insanların artık nerelerde olduğunuzu görürsünüz. yanınızda olmasını istediklerinizin ise ne kadar uzakta olduğunu. eski arkadaşlıkları, bir umutla üflenen mumları hatırlarsınız. şimdi pastanın üstüne o mumlar konulup, yakıldığında dileyecek bir dileğiniz yoktur. oysa eski yıllarda dilenmek için kuyruğa girerdi dileklerimiz, umutlarımız. "hayırlısı" nı dileyip üflersiniz mumları. sonra yavaş yavaş kalkar bu mutsuzluk üstünüzden, bir kaç doğum günü tebriği, sizi mutlu edecek bir kaç mesaj, bir yazı yeter bazen...
sonuçta bir yaş daha bitmiştir ve size söylenecek en güzel cümle "iyi ki doğdun" dur...
