defalarca aklımdan geçen,cesaretimin yetmediği çok sonraları yetmeyen şeyin cesaretim değil de kendi kendime hayatta kalma çabamın olduğunu farkettiğim,konuşulması bile canımı yakan,düşünüpte sonuçlandıranlara bir şans daha verilseydi ne söylerlerdi diye düşünmekten kendimi alamadığım ve bazen aklımdan geçirdiğim için bazen de yapamadığım için pişmanlık duyduğum birşey...
başka bir adı olmalıydı belki,kendi kendine yapılan bişey olmaktan çıkarılması gerekilen,
başka bi adı olmalıydı evet,insanı zorunda bıraktıran durumları da içeren...
ve uzun uzun anlatılması lazım anlamayanlar için,hayat bazen yorar demekten başka.
yorulmak mı şuç sayılır yoran hayat mı suçlu,hayata meze olan insanlar mı suça iştirak eder hiç bilemediğim,
ve en iyi bildiğim denemeye bile cesaret edemeyeceğim...
aklımın bi kenarında her zaman,
düşünmekten de asla vazgeçmeyeceğim...
