bugünkü yazısını yazarken ne içtiyse aynısından bende istiyorum. sağlam bi kafayla yazılmadığı pek belli.
"Mesela, yüzleri hiç kızarmadan, "parasız eğitim" istiyor ve bunu bir "hak" olarak görüyorlar."
"Bilimi ve eğitimi birazcık önemseyen, bu ilerlemeyi sağlayan bir Başbakanı alkışlar."
hele ki şu iki cümleyle sanatının doruklarına çıkmıştır kendisi. şu satırlar sayesinde insanın sadece ağzıyla gülmediğini bir kere daha anladım. tebrikler emre aköz. sen bizi güldürdün ama allah seni güldürmesin. ülkeye faydalı bi adam değilsin zira. gülmeni istemem.