hayatın beklenmedik sürprizlerle dolu olduğu düşünülünce, küçücük bir şakayla kendimizi yanlarında bulabilebileceğimiz evsizlerdir.
kış karlı, ayazlı yüzünü gösterdikçe daha zordur hayat onlara.
aşağılayıp, bilmişlik ukalalık falan taslamak; 'hımm kimbilir nasıl yaşadın da düştün böyle' demek yerine empati kurmak lazımdır.
ne oldum değil, ne olacağım denmelidir...
