aşk imkansızlıkla beslenir. imkansızlık var ise büyür, çoğalır.
bu yüzdendir, yüzyılın aşklarının hep imkansızlık barındırması..
yok olmasına, unutulmasına fırsat vermeyecek kadar az, gıdın gıdın birlikte olabiliyor isen, birlikteyken bile imkansızlığın farkında isen, imkansızlığı olabilirliğe çevirmek için ne kadar çok uğraştıysan aşk o kadar aşktır. öyle ki bir süre sonra aşık olduğun kişinin bile önüne geçer hissettiklerin.
çünkü sadece onun gözüne bakınca inanırsın masalların, aşkın, mutluluğun o uçucu narin dokunuşuna.
çünkü her aşık olduğunda kendini ararsın biraz da, her aşık olduğunla daha insan olursun, hayatı daha yoğun hissedersin. duyuların duyguların keskinleşir.
aşk yemeğe tad veren tuz gibi, yaşamanın lezzet artırıcısıdır. o olmazsa yemekte yavandır, yaşamakta...
mutsuzluk mu, aşkın içinde tillahı vardır, ama o aradaki an'lık mutluluklar, işte onlar yok mu onlar, hep sebebidir umut etmenin.
her aşk da bana bir masal anlat baba dersin bir kez daha..
imkansıza aşık olmak, minicik ! mutluluk anları için yaptığımız bir tercihtir.
