Sevgili yuvamız.
Elbette çok yaşlandın,sende insan misali yaşlanıyorsun ve ölüyorsun.Yani yıkılıyorsun.Kendin gitsen bile adın hep anılacak eminim.
Senizle tanışmamız 96 daki Türkiye-San Marino macında dayanıyor.Ne kadarda heyecanlanmıstım.Bir dahaki bulusmamız 98 Karabük maçında oldu.O zaman senin ne kadar muhtesem birşey oldugunu anlamıstım.
Son 2 sezondur kombinemle seni rahatsız ettim.Duvarlarını,koltuklarını eskittim.Üstüne üstük bana muhteşem geceler,muhteşem insanlar ve unutulmayacak bir çok anı yaşattın.Bugun senin yıkılıcagını söylüyorlar.Gerci uzun zamandır soyluyorlar bunu.
Bana bu kadar güzel seyler yaşatan yapıtın yıkılmasına izin vermemeliyim diyorum kendi kendime.Ama düzen böyle,napayım?
Sen yakın zamanda yıkılsanda adın dillerimizde,yaşattıkların aklımızda ve gönlümüzde.Bizimde sende hakkımız varsa helal et.Seni çok sevdik,çok seveceğiz..
