seni seviyorum diyememektir aşık olmak. isterseniz 80 tane kıza bunu söylemiş olun , eğer sıra sizin için özel olan kıza geldiyse durum çok farklı oluyor sevgili yazarlar.
tamam işte bugün söylüyorum , inceldiği yerden kopsun diyorsun , göz göze gelince bütün her şeyi unutuyorsun. sadece o ve ben kalıyoruz. o iki kelimeyi ağzımın içinde hissediyorum ama sanki dudaklarım izin vermiyor dışarı çıkmalarına. söyleme boşver kalsın böyle diyorlar. yani anlayacağınız olmuyor be olmuyor.
o gelince aklıma terliyorum. belki görevli kömürü çok atıyor ve ben onu düşünmeye başlayınca terlediğimi hissediyorum bilinmez. ama seviyorum be sözlük deli gibi hem de.
bu zamana kadar kendimi hep güçlü hissettim , bir şeyi bile düşünmedim doğru dürüst nasıl yapacağım , becerebilir miyim diye. hep güvenim tamdı. olmasa bile önemli değildi benim için. önemli olan onu denememdi. ama şimdi çok farklı. başka yolu yok bu işin. ve emin olana kadar atağa kalkmak da yok. sağlam basmak lazım. çünkü kaybedilirse bu maç telafisi yok beyler. tabi zamanı da var bu işin. emin olana kadar 3 ay da bekleyemezsin ki. en doğru zamanda en doğru yerde en doğru şekilde söylemek gerekiyor. belki de ben kendimi kasıyorum. ne gerek var ki bunlara? zaten olmayacaksa ha bir ay beklemişim ha bir yıl. düşününce mantıklı geliyor. ama pratikte tutmuyor işte. sonuç olarak ben bu kızı seviyorum bakalım nasıl bitecek bu hikaye. belki de hiç bitmez...
