hele ki o güne kadar ailesinden, çevresinden kimseyi kaybetmemiş biri için daha da zor olandır. önce ölümün ne olduğu anlaşılmaya çalışılıyor. tabii ki bir yararı yok. ne olduğunu anlayamıyorsun. en azından ben anlayamadım. gitti. tamam da birinin geri dönmeyeceğini bilmek nasıl bir şey ? uzun süre sanki anneannemle dedem ayrılmışlar da biz dedemle bir daha hiç görüşemeyecekmişiz gibi gelmişti. öldü diyemedim. hala da diyemiyorum dedemi anlatırken. o güne kadar kimseyi kaybetmemiştim. iyileşecek diyordum, o kadar çok inanıyordum ki buna. bunlar anlık şok. asıl acıtıcı olansa -her gidenin ardından olduğu gibi- hiçbir şeyin birebir eskisi gibi olmayacağı. bayram sofraları eski şenliğini yitirdi önce. sonra dede hatırlanarak gülüşülmeye, iç çekilmeye başlandı. rakı sofraları lidersiz kaldı. o küçük torun ölümü fark etti. ve torunlar dedeleri hep en güzel en tonton halleriyle hatırlayacaklar.
