"eski kız arkadaşım erasmus ile almanya'ya gitmeden önce bu fiyatlar beni de etkiliyordu. lakin tam olarak biteli bir ay oluyor"
1 ocak 2011 ego zammı başlığına bunları yazıyordum az kalsın. içmişim ama hiçte güzelleşmemişim, unutmamışım, ağlayamamışım. o benim tek sevdiğim şeydi 22.5 yıllık hayatımda. tam ona onu ne kadar özlediğimi anlatan mail atacaktım ki onun facebook ondan önceki kız arkadşımla arkadaş olduğunu gördüm. anladım her şey bitti nefret var artık her şeyin yerinde. iki gündür ne e-postasına ne de facebook'a girmiş artık ne yapıyorsa almanya'da.
yalnız başıma içerken konuşacak kimse olmadığı için buraya yazdım.
o kadar çok yalnız kalmak istedim ki sonunda gerçekten yalnız kaldım. telefonumu bile kapattım ailem 1000km ötede olduğu için endişelenmiş 3 günün sonunda arkadaşlarımdan birine ulaşıp mail atmışlar ve geri aradığımda annem sesimi duyar duymaz ağladı.
telefon sapasağlam çalışıyorken bozuldu yalanını uydurdum.
ben salağım, tembelim ve sevdiğim her şeyi kaybettim. ölmek istiyorum kendimi öldüresim var ama ailem utanmasın oğulları intihar etti diye yapamıyorum. keşke bir kez olsun diğerleri için kötü olan şans benim olsa.
