aşırı sağcılık ve aşırı solculuk bir müddet sonra yerini sempatizanlığa ve dolayısıyla faşist-komünistliğe bırakır. ne denilmiştir; her şeyin aşırısı zararlı. temelinde halkın çıkarlarını korumak değilmidir ortak amaç. hakikate giden yolda biri patika kullanır diğeri başka bir patika. neden patikada birbirimize taş yuvarlamak yerine düşen taşları tutup yardım etmiyoruz hala anlayabilmiş değilim. insanların birbirine saygısı kalmayınca sanırım bi'kaç kişinin etrafında koyunlar gibi toplanıp onlar ne derse tekrar etmeye kendimizi müstehak görüyoruz. "kendi akıl ve fikir süzgeçlerimiz tıkandı mı" diye sorası geliyor insanın.
