bıraktığın yerdeyim hala. bıraktığın gibi değil belki ama, bıraktığın yerde. sen, beni seni beklerken bıraktın, hala bekliyorum. yoğun bakım odasının kapısında, seni bekleyen herkesten farklı, kırmızı beyaz sandalyelerin ortasında; ölümle yaşam arasında, bekletilmekten yorulmuş başım ellerimin arasında, dilimde binbir türlü dua...
çıksan ya nihayet şu kapıdan, sen içeri girdiğinden beri ihmal ettiğim soluğu koyversem, derin bi oh çeksem, sarılsam boynuna; kokunu hapsetsem ciğerlerime, sarılsam sarılsam...
beklemek kolay değil gelmeyecek olanı. yeryüzüne inmedi daha cenneti terk edenler. ve ben cenneti indiremem yeryüzüne, sitemim boşuna göklere.
sende, akla kara karışmaz birbirine ama bak karanlıktasın işte, pamuklara sarılası bedenin kir pas içinde.
ya gözlerin... acının binbir türlüsünü görmüş, genç yüzünde 'yaşlı' gözlerin.
bir gün görürsen dokunulmamış bir ten, yaşlanmamış gözler, bembeyaz eller. bil ki cennettesin.
beklemek kolay değil gelmeyecek olanı.
ve sen bekleniyorsun cennetin çocuğu.
zor, çok zor...
(bkz: ben bu yazıyı sana yazdım/#5525304)
