cemile kızı kaçırılmış pencere önündeki tekli koltukta yalnız büzülmüş, ali kahvede ailesinden ayrı yapayalnız otururlarken düşündüm; hayat iki kişilik çıkılan yolu o iki kişilik yükle birlikte tek başına tamamlamaktır bazen. zira hayat, texti önceden eline verilmeden oynanan senaryosuz bir oyundur. ve o hayat oyundan ne öğrendiğinle daha çok ilgilenir rolünü nasıl oynadığından ziyade.
duygusala bağlamadan herşeye rağmen dimdik durabilmek gerek, işte cemilenin durumunun söylediği bu.
