olmaz.bitmeye mahkumdur.çünkü huzurunuz kalmaz.kavgalarınız da sevinçleriniz de tam yaşanmaz.yanınızda en çok o olsun isterken,o sadece telefonun diğer ucundadır.telefon artık sizin bir parçanız olmuştur.farklı anlamlar yüklemişsinizdir.
kavgalarınız bile yarım olur.çünkü görüştüğünüz nadir anları sıkıcı konularla geçirmeyelim der,içinizde saklarsınız sizi kemiren,üzen durumları.
onlayken vakit geçirdiğiniz yerlerden geçerken daha bir garip hissedersiniz.yeniden yaşarsınız.
sonra bir gün biter.onun olduğu şehir size hep ulaşılmaz gelir.sanki mutluluğun,heyacanın diğer adı gibi gelir.
sonra bir gün fark edersiniz ki geçtiğiniz yerlerin,çalmayan telefonların,yaşadığı şehrin bir anlamı kalmaz.işte o zaman gerçekten bitmiştir.
