ne zaman görsem, ağlamama neden olan, kullanma zevkini doyasıya yaşayamadığım kelime.
insanın kavramlarını kaybetmesi zordur... zamanı, renkleri , sesleri, kendimi bile kaybetmeye hazırım.
beraber geçirilecek bir an için, yüzünü geri getirecek bir ışık için, kızgınsan bağırman için, tüm hayatımı hiçe sayabilecek kadar çaresizim şimdi.
ah bi gelsen...
hayatın el kitabı yok. babalar bunun içindir. ama o da yok. yolumu kaybettim.
