toplumlar ilk ortaya çıktığında din, allah, tanrı, sanrı, şeytan ve benzeri transandantal saçmalıklara inanmadıkları bilinen bir gerçek. tarihsel süreç içerisinde, gerek gerçekleşen büyük doğa olaylarını anlayamama ve bu olayların yarattığı etkiden korkma, gerekse de tarım toplumuna geçişle beraber mülkiyetin ortaya çıkmasına paralel olarak yaratılmış olan ve erki elinde bulundurmak isteyenlerin, kimi zaman şizofrenik kimi zamanda tamamen düzmece çeşitli söylencelerle, tanrı kavramının insan beynine inanılması zorunlu bir vakıa olarak sokmasıyla günümüzdeki tek tanrılı sömürü düzeninin doğmasına neden olmuştur. anlaşılması güç olan tüm olaylar ve bazı sosyal problemler nereden geldiği belli olmayan yasalarla birlikte tanrısal bir düzmecenin toplumsal yapıya sinsice sızmasına, beraberinde insanoğlunu esirleştirmesine neden olmuştur. ancak zaman içinde yaşanan derin çatışmalar ve toplumsal travmalar bu durumun düzmece olduğunu ortaya açıkça koymuştur. evrimsel olarak da daha ileri bir aşamada olan ve bunun farkına varanlara zaman içinde ateist denmiş ve ateizm hızla aklını kullanabilenler arasında yayılmaya başlamıştır. günümüzde ise karşı konulamaz bir ateizm etkisi sözkonusu. bu da toplumların artık hiçbir sorunun çözümünde tanrısal saçmalıklara inanmamaya başladıklarının da bir göstergesi. ilerleyen dönemlerde bu durum, insanları dini saçmalıklarla zapturapt altına alan toplumlarda da yayılacaktır. çünkü insan düşünen bir canlıdır ve evrimsel olarak daha iyi düşünenler daha hızlı gelişip yayılacaklardır.
