yorgunluktan ruhumu teslim etmek üzereyken muhatap olduğumu test'tir. mülakat filan yok. sabah 7.20'de sıraya girip 14.30 test adı verdikleri acayip şeylerle karşılaştım. ama ben artık ben değildim o sırada. sabahın 5'inde bursa'dan balıkesir yoluna çıkmanın ve saatlerce ayakta beklemenin verdiği yıkımla uyuyordum sınav sorularına ve optik forma bakarken. o 1 saat o günün en mesut anlarıydı. şundan eminim askerde hiç bir gün ben o sınav günündeki gibi yorulmayacağım.
7.30'da girdiğim kışladan akşam 16.15'te çıkabildim.
bir ara sınav için beklerken oradaki askerlere imrendim. adamlar rahat, istenilenleri yapıyorlar, sabah kaçta kalkmışlarsa kalkmışlar kahvaltı edip iş başına geçmişler, işleri bitince gidip yemek yiyecekler lazım gelenleri yapıp yatacaklar.
bu sınav niye yapılır bilmem ki. üniversite mezunu olup yedek subay olmak isteyen varsa al onları sına, ben istemiyorum arkadaş, ben 155 günde olayı tamamlayıp bir daha sizinle ebediyen ayırmak istiyorum yollarımı. benim neyimi sınayacaksın?
yok arkadaş yok mantık yok bu işin başında bile yok.
