10.
-
Bir garip hüzün çöker insana
El ayak çekilince
Tek başına kalırsın dünyada
Etraf sessizleşince
inan bu ev alışamadı
Hiç bir zaman sensizliğe
Şimdi sensizlik oturyor
Kalkıp gittiğin yerde
Yanlızlığa elbet alışır bedenim
Yanlızlıkla belki de başa çıkabilirm
Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
Sensizlik benim canımı acıtan
