kişinin her şeyden bunaldığı, kendini umursamadığı, umursanmadığını hissettiği ve hayatın anlamsızlığı ile baş edemediği, yaşamın altında ezildiği bir anda hiçbir şey hissetmeden söylediği cümledir aslında intihar.
hatta ve hatta yorucu geçen bir iş günün sonunda metrobüste yer verdiğiniz yaşlı amcanın takribi olarak bir dakika sonra yanınızda duran mini etekli kıza yer vermesi neticesinde bu ruh halinde olan şahıs, ki ben oluyorum bu durumda, adı geçen eylemi de gerçekleştirebilir tereddüt bile etmeden.
işin komik tarafı tam bunalıma girmişken aklımdan şeylerse, evde ekmek olup olmadığı, bu akşam barcelona mı real Madrid mi yenecek ve bu mini tekeli hatun acaba bana yer vericek mi ?
Ve cemal süreyanın dediği gibi
" sen tam tabancayı
şakağına dayamışsın;
kapı açılıveriyor
ve üstündekileri
bir bir fırlatıp atan
bir leylak sesi..."
