o anda öyle düşüncelere dalınır ki karşınızdakini dinler gibi yaparsanız ayıp olmasın diye ama asla onu duymaz,duysanız da anlamazsınız.kişiye nasihat vermektense,kişiyi konuşturmaya çalışmak,konuşarak içini bir nebze de olsa dökmesini sağlamak daha etkili bir yardım olacaktır.bu yüzden lafa şöyle girmekte yarar var;
-bak canım,biliyorum ben ne desem boş sen beni duymayacaksın,duysanda anlamayacaksın şu durumda..ama kendini salarsan da olmaz ki..konuş benimle lütfen..anlat..saçmalayabilirsin önemli değil ben seni anlarım merak etme..
bunun üzerine kişi anlatacaktır saçmalaycak susacaktır,ağlayacaktır veya ağlamaklı olmakla yetinecektir..muhtemelen akla geldikçe tekrar konuşacak bir türlü inanamadığı bu ayrılığı sindirmeye çalışacaktır.
ilk gün olmasa da ilerleyen günlerde atlatacaktır.
