sonbahar ve strasbourg; evler rengarenk, sokaklar sapsarı, kapalı köprü üzerinden ren nehrine düşen siluetin, düşen mutluluk.
kış ve izmir; hem ılıman, hem mavi, hem kalabalık, ham yalnız, körfez'de uyur ağır bir dev misali demir atmış gemiler, uzak ufuklarda ve sonsuzluğunda mavinin tazelenen umutlar, tazelenen mutluluk.
ilkbahar ve viyana; yağmur, yağmur, yağmur, her köşe başında mozart'tan bir tını, her akşam bir yeni oyun ve bölüşmek son sigaranı bir evsizle metroda, özgürce çiçekleri koklamak parklarda ve bütün sokaklarda hüküm süren o amonyak o acı tütün kokusu, mutluluk. tarifsiz mutluluk.
