gerçekten de çetin bir münazaraya malzeme olabilecek bir konudur. birbirine taban tabana zıt, iki farklı görüşe de hak verebileceğini düşünüyor insan. gelin hem bunları inceleyelim hem de başlığı tanımsız bırakmamış olalım:
(not: iki görüş de farazi fikir sahiplerinin ağzından yazılacaktır)
efendim, insanların söylemleri değişiyor belki ama kafaları değişmiyor. ortalıkta, "ben bekarete takılmam" diye dolaşan adamlar, seninle ciddi düşünmeye gelince "kimle yattıysan ona git" diyiveriyorlar. benim de evlenip yuva kurmam lazım sonuçta. bu hayatın neler getireceği, hayatına kimlerin girip çıkacağı belli olmuyor. belirleyebildiğin tek şey sana kimin girip çıkabileceği. ben de bu hakkımı kullanıyorum ve cinelliğimi belli sınırlarda yaşıyorum. kafam da çok rahat, ohh.
ya ablasının gülü, bunun adı sanat değil ki toplum için icra edelim. seks kardeşim bu, ister veririm ister vermem. kimse de karışamaz. lafa gelince çen çen öten, özgür kız triplerinde beni sollayan, bireyselliğine ve kadınlık gururuna laf söyletmeyen hanım ablalar, iş yatağa geline "evlenmeden olmaz"a bağlıyor. yazıklar olsun! benim bakireliğim için evlenecek adamla ben zaten mutlu olamam. aynı şekilde bakire olmadığım için benden vazgeçecek kadar karaktersiz bir herifle hiç işim olmaz. "bi gün toprak olacak vereyim" gibi seviyesiz bi yaklaşım da değil benimki. sadec hepimiz birer insanız, cinsellik de en tabi ihtiyaçlarımızdan biri. bunu tabulara sıkıştırarak hayatımı kendime ve partnerime zehir edemem, ohh.
sonuç olarak şöyle baktığımda, her iki görüşe de hak veresim geliyor. karar sizin; evlenmeden önce cinselliğin bir sınırı olmalı mıdır yoksa bu tip bir anlayış tamamen eziyet midir? kolaylıklar!
