Gaziantep çocuk hastanesinde bugün gördüklerimi kısaca anlatayım: Çocuk hastanesinin her odasında dört çocuk kalıyor. Odalar çok küçük ve haliyle çocukların annelerinin de yanında kalmaları şart ama hastane yönetimi bu durumu düşünememiş olacak ki annelerin yatması veya dinlenmesi için değil bir koltuk, kanepe bir sandelye bile koymamış. Anneler ya çocuklarının yanında çömelmiş oturuyor ya da çocuklara göre yapılmış küçük yatağın kenarına kıvrılmış oturuyor. Ne yazık ki çocuklar durumlarına göre üç gün kalabiliyor bu odalarda. Annelere yapılan bu eziyetin bir açıklaması var mı? Bir sandalye veya koltuğun odaya konması çok mu zor sorusu akıllara geliyor.
Ülkemizde kitap okuma oranının düşük olmasının en büyük nedenlerinden biridir. Okuyan bir ülke için; okuyun demek yetmez kitaplar ucuzlamalı ve öğrencilere büyük indirimler yapılmalıdır.
An itibariyle başıma gelen durumdur. Lisede çok sevdiğim ve lise hayatımı onun için harcadığım sevdiğim şimdi beni seviyor ya da sadece sevdiğini söylüyor ama geçti borun pazarı sür eşeğini Niğdeye. Bu sözün doğruluğuna işte şimdi inandım.
