fazla subjektif olmaması açısından başlangıç olarak tanım yapayım, üniversite ile ilişiği kalmamış ununu elemiş eleğini asmış, çalışma hayatının binbir türlü derdi ile uğraşan yazar kişisinin yıllarını geçirdiği görükle ye gelmesidir. duygusal anlar yaşaması olasıdır.
-çok kazanacak bir işe gir,
-iyi bir araban olsun,
-mantıklı yatırımlar yap geleceğinden emin olursan kendine olan güvenin artar,
-giyim önemli kabul gören bir giyim tarzın olmalı,
-çok konuş güzel espriler yap beceremiyorsan az ve mantıklı konuş.
tek istediğimiz birilerinden intikam almak sorumluları bulalım kellelerini alalım 20 yıl hapis yatsınlar vs. sanki tüm bunları yapınca ruhumuz rahata erecek ve o insanları hayata geri getirebileceğiz. medyada kendilerini kurtarmak için çırpınan siyasetçiler 1800 lü yılların kazalarından bahsetmekte, kimi çevreler ise kadere kazaya bağlamakta.. ne kadar acı, peki yarın ne olacak çok tehlikeli sınıfa ait müesseseler farklı şekilde mi işletilecek ne bileyim elektrik kablosuz mu kullanılacak yada kömür maden dışından kontrol edilen robotlarla mı çıkarılacak? birbirlerini suçlayıp güce sahip olmaya çalışan siyasiler, her felaketi avantaja çevirmeye çalışan firmalar yok olmadıkça yarın aynı sebeplerle insanlar ölmeye devam edecek. yapılan hatalar kabul edilmeli, acil durum aksiyon planları tekrar değerlendirilmeli, standartların sağlanması ve uygulanması için izlenecek plan açıklanmalı ve tüm bunlar derhal yapılmalı.
