"kekik kokusu duydum
kekik kokusu koynunda huysuz gecenin
uyandım birdenbire
haydi dedim yüreğim gidelim bu şehirden
bu şehir koparmak istiyor beni özlemlerimden
yorgunum;
çünkü yorgunluğumun yaşamak gibi bir anlamı var
yine de yaşamaktan duyduğum mutluluğun tadına
düşmanlarım ulaşamazlar..."
(bkz: doruklara sevdalandım)
Gelmiyor anasini satiyim. Her gun diyorum ki bak bugun erken yatcam sonra kendi kendime laf lafi aciyor derken finalde aglamayi yapip bu sefer farkli olacak diyerek ayni sabaha uyaniyorum. Yok mu bunun bi caresi abilerim ablalarim?
Kulak cinlamasi. Yapilan hicbir seyden keyif almama bi aralar keyifle dinlenen sarkilar da dahil. Surekli uyuma istegi hatta ve hatta uyurken de kabuslar gorerek uyanma. Cevreyle iletisimi kesme sonrasi ulan besinci kattan mi atlasam yediden mi daha saglam cakilirim yere gibisinden dusuncelerle sonuclanir. Sonrasinda sigarayi birakcam ben yeaa diyip bi sigara daha yakilir. Bu belirtilerden yuzde altmis iki bucuk ve ustune sahipseniz gecmis olsun gelin sarilalim canlar.
Asla ve asla karsinizdaki kisiye vazgecilmez oldugunu hissettirmeyin, kacan kovalanir. Erkek tabiatindan olsa gerek kovalamak ister elinde olsun ama hemen de sahip olamasin ki elindekinin kiymetini bilsin. Basit dusunceli canlilar anacim bi de bunlar oyle kabul edin. Didiklemeyin.
Sessizligi sevmem ben. Ne zaman sessizlik olsa dinlemeye baslarim kendimi sonrasinda da icin icin yemeye. Yataga yatip uykumun gelmesini bekledigim o kucucuk zamani da sevmem ben, her gozumu kapattigimda baska bir hikayenin yine huzunlu tarafinda bulurum kendimi cunku. Buyumek belki de bu yuzden sancili bi eylem, cocukken hayalgucunle kurdugun minik dunyanin acili hikayelere yerini birakmasindan belki. Annem kucukken beni uyutmak icin peri gelicek nur ruyanda ne istersin diyerek uyuturdu ve her uyandigimda ben o perinin geldigine inanarak yanimda bi hediye bulurdum. Uyumak guzeldi kucukken, simdiyse sadece bir kacis, siginma belki de birkac saatligine.. Inanmayi birakirsan bu hayatta kaybediyorsun. Inanclar onemli. Ne olursa olsun bir seye inan, bu hayata baglayan tek bir inancin da olsa varsin olsun elinde. Gokkusagina inan, yagmura inan, istersen pamuk sekerine inan, ama inan. Hic olmadi kendine inan be. Sende olmayan seni sen yapandir, unutma. Ben bu gece o perinin gelicegine inandiricam kendimi cocuklugum belki de o peridedir. Belki bu sefer de hediye olarak cocuklugumu verir? Vermez mi? Olsun biz inanalim vermese de hic yoktan bir seye inandik be deriz, hadi selametle.
Bazen durgunlasirim ben, boyle dolar gozlerim kizarir burnum. bi anda ama. ne oldugunu ben bile anlamam sanki icimde biri varmis da o gune kadar tamir ettigimi sandigim musluklarimi patlatmis gibi aglarim. uc gun. evet tami tamina uc gun aglarim istesem de durduramam gozyaslarimi bi nevi icimin pisligini disari akitmak gibi bi aktivite bu benim icin. oyle zamanlardan birindeyim yine. kocaman sarilmak istiyorum birine boyle hani nefesin kesilir ya kemiklerin acir hah iste oyle. bakiniyorum etrafa kim sarilir diye yine yalnizligim sariliyor bana bu sefer daha da sıkı hem de. cok istiyorum. biri sarilsin istiyorum dokunsun yaralarimi sarsin oksasin saclarimin her telini, gecicek desin istiyorum. guzel gunlerin gelicegine inandirsin istiyorum. sabahlari guzel uyanmak istiyorum kufrederek yine mi ayni sabah diyerek uyanmak icin 19 yil birazcik fazla degil mi sanki? keskelerden hayatim boyunca nefret ettim ama her seferinde yeni bir keskeye daha aciyorum kapimi. bilmiyorum belki de sorun bendedir ben sadece kendi hayatimi kurabilmek yarisindayim, tek gayem bu. ilerde duzgun bi isimin duzgun bi esimin olmasi. evde bulamadigim huzurumu gelecekten ariyorum, icim aciyor bunlari yazarken yine. babami ozluyorum ona uzun uzun bakmayali o kadar zaman oldu ki.. yanimda ama opemiyorum sarilamiyorum. oysa benim babam gozumde cok fazlasiydi bi babadan. hep babama benzemek istemistim ama su anda yerinde buruk bi ofke var icimde. gecen kavga ettik olsen bi damla gozyasi dokmem dedim. dokmez miyim sahi? belki de en cok ben dokerim yanimdayken simsiki sarilamadigim icin, babamin kizi olmayi beceremedigim icin. affet babacim affet seni cok seviyorum ama beni anlayamiyorsun affet senin kizin olmayi beceremedim. keske zamaninda tutsaydin ellerimden itmek yerine belki farkli olurdu her sey. affet. babalar gunun kutlu olsun babacim. uyurken degil de uyanikken opersin belki bi gun, iyi geceler babacim iyi geceler annecim.
Annemin o basketbolcudan ayrildiktan sonra bitti bu evleneydi onla ne guzel olurdu bak simdi dedigi sahsiyet. Sevmem kendisini. Gecen baktim yine bi magazinde mahalle karisi gibi agzini ayiriyor yayik yayik. Itici.
Gercekten de kopek gibi seven kizdir. Her hayal kirikligina bir yenisini daha eklemek icin sonunu bile bile kosar sevdiceginin yanina. Ozlemistir cunku. Cunku ilktir. Cunku asiktir belki de. Unutamamistir. Birilerinin kollarindan sarsip bas asagi sallamasina ihtiyaci vardir. Gorurseniz sallandirin boyle birini. Baska turlu gelmiyor akillari baslarina kendimden biliyorum.
Cok seviyordur demek ki sey yapmamak lazim. Ben genelde uzuluyorum boyle insanlara. Ayrilmasi belki de yapacagi en dogru hareketken durumu kabullenmesi zayiflik cunku. Ozguvensizlik. Erkek aldatinca bi sey olmuyor da kadin aldatinca mi erkek erkeklikten cikiyor dedirten durum ayrica.
Her seferinde karadenizli olmakla gurur duyup bu yonunu ortaya cikarmaya calisan bi insan evladi taniyorsaniz iskenceye donusur. Boyle tam bizde aile soyledir biz soyle davraniriz boyle severiz bik bik yaparken agzina vuruverceksin. Ulan sen kim canim karadeniz insani olmak kim godos. Bak sabah sabah hatirlayip sinirlendim yine.. Al gitti tum gun, gitti.
Kusuyorum.. Sadece kusuyorum amacsizca ve bir sonu yokmuscasina. Canim yandikca daha cok tekrar ediyor bu durum. Insanlarin yuzune kusamadiklarimi bu tas fayanslara kusuyorum. Her seyi. Ofkemi, nefretimi, sonup giden umutlarimi.. Canim aciyor bazen kusarken, cok degil ama biraz. Aglayarak kusuyorum ister istemez dokuluyor yanaklarimdan gozyaslarim. Tuz tadi karisiyor bazen. Yuzumden hic eksik olmayan rimelim akiyor fayanslara. Sonra aynaya bakiyorum, belki de en sahici goruntume. Bitik. Yorgun. Dagilmis. O halime bakip guluyorum sonra, biraz. Annemle goz goze geliyoruz her zamanki ifadesiyle 'yine mi' diyor. Bazen onayliyorum bazense cevap vermeye bile mecalim kalmiyor sessizce odama gidiyorum. Bugun yine sordu, 'mutsuzluk' diyebildim sadece. Sustu. Annem hep boyledir, konusmasi gereken zaman konusmaz benimle. Belki gelip tutsa elimden gecicek dese gecmeyecegini bile bile onaylasam ben de, inansam her zamanki cocuksu safligimla.. Cok istiyorum. Gitmeyi istiyorum, her gun daha cok. Gectigim yollardan gecmekten yoruldum. Pismanliklarimi gormekten, hayatimin bi ipin ucuna bagli olmasindan yoruldum. Gecer mi gercekten su bes ay sonra her sey? Bilmiyorum. En cok da bu bilinmemezlik yoruyor beni.. Umut ediyorum sadece. Icimdeki o boslugu kucuk umutlarimla doldurmaya calisiyorum iste agir aksak.. Bakarsin bi gun su penceremin onunden her gun gecen trenden bir gun ben el sallarim gecmise. Olamaz mi? Olur bence guzel olur. Hadi selametle.
Tutulu erkekler istemiyoruz. Yapmayin lan soyle seyler. Az erkeksiliginizi kullanin, birakin taytlar da kadinlara kaliversin. Balet tan sagturk musun sen arkadasim kendine gel yav. Hayir bi de bunu moda akimi olarak gorenler cikacak ondan korkuyorum. Bitti, memleket bitti.
