Bilmiyorum sana layık bir evlat olabiliyor muyum, senin o güzel izlerini , huylarını taşıyabiliyor muyum. Hayatımda tanıdığım en iyi kalpli, en yürekten insan sendin. Sen gittiğinden beri seni yüreğimden geçirmediğim bir günüm bile olmadı. Olmasın. Keşke senin gururla yetiştirdiğin çocuklardan biri olarak sana bugün kendi emeklerimle aldığım bir hediye verebilseydim. Keşke bu akşam bu günün hatırına tüm çocukluğumu, gençliğimi geçirdiğim kendi mekanımızda ailemize, birlikteliğimize ve beraber nice mutlu günlere kadeh kaldırabilseydik, sarılabilseydik. Seni çok seviyorum.Doğum günün kutlu olsun.
bu bi itiraf değil.sadece içimden geldi ve yazıyorum.
Zamanla geçmiyor baba.bilakis katlanıyor.Yokuluğuna alışmak diye bir şey yok.Yokluluğunla yaşamak zorunda olmak diye bir şey var sadece.Ne kadar zor sadece yaşayan bilir.Kimseyede anlatamam zaten.
Bugün seni ne kadar özlediğimi tahmin edemezsin.Özlemeyi seviyorum ama gerçekleşebileceğini bildiğim şeyleri özlemeyi severim ben.Diğeri çok ağır.Çok zorlanıyorum ben.Üzüldüğüm o kadar çok şey var ki.Seninle yapmayı planladığım şeyleri tek başıma yapamıyorum..cesaret bile edemiyorum.Sensiz olmak demek hayatta tek kalmakmış.Öyle zannetmezdim.Hayattaki en büyük güvencemin sen olduğunu biliyordum,özgüvenimi,gücümü alıyordum ben senden.Şimdi tek kaldım ve çok zorlanıyorum.Seni çok özledim.ve bu hiç geçmeyecek di mi?
seni çok ama çok özledim baba.keşke geri gelsen.keşke hiç gitmemiş olsan.yokluğunun üstesinden gelemiyorum.bunu bu kadar erken yaşamak zorunda mıydım?çok zorlanıyorum..
sadece bu aktivitelerin yapılması amacıyla dışarıya çıkılabilmesi şartıyla bir ay değil,belki de bir sene sesimi çıkartmadan,keyifle katılacağım akım olabilir.