geçen gün yemekhanede bizim okuldan bi kızla yemek yerken "ıyy kuru fasülye mi yiyosunuuz, fakir yemeğiii o ağzıma sürmem" tepkisini aldığımdan beri fark ettiğim olay. vay anasını.
lisedeyken sevgilimin adını jiletle koluma yazmıştım. ama izi kalmasın bi de canım çok acımasın diye fazla derin yazmamıştım. o da bu olayın üstüne adımı koluna dövme olarak yapmıştı ve bunu kutsal damacana 2 itmene giderek kutlamıştık. valla yapraam bizde ilişki böyle. *
asosyallik ve uyumakla desteklediğim, etrafındaki olaylara -ne kadar süper hiper sevindirici/üzücü olsa bile- tepkisiz kalma, sürekli olarak boşlukta hissetme ve yine sürekli olarak o anki hislerini bilmeme durumu.
kesinlikle noob herosu değildir. oyunun başlarında iyi farm yaparsanız ve ultiyi açtıktan sonra nasıl olsa ölümsüzüm diye düşünüp dalmayın, kaçarken de e kullanın bi de iyi item kasarsanız ilah olursunuz. benden söylemesi .
kendi kendime konuşmayı insanlarla konuşmaya tercih ediyorum. hatta bundan gayet memnunum, kendi doğrularımı kendime anlatmak ya da bir şeyi inandırmak daha kolay geliyor. belki de sığ düşünceli insanlardan çok sıkıldım artık, bilemiyorum.
eğer kitaba yeni başlanmışsa veya kitabın bitmesine ramak kaldıysa mandal süper bir ayraçtır. mandalı kaldığımız sayfadan kapağına kadar tutturuyoruz ooh mis al sana ayraç.
