en çok üzüldüğüm sahnesi ne spartacus un ölümü ne de gannicus un çarmıha gerilmesi olan dizidir. crassus un oğlanın, sezar a çaktığı sahnedir. yediniz ulan delikanlı adamı.
memleketimden çıkan tek cumhurbaşkanı. türkiye ye ne katmış bilemem ancak ısparta ya çok şey katmıştır. en önemlisi için ;
(bkz: süleyman demirel üniversitesi)
düşünce özgürlüğü ile din düşmanlığını karıştıran bazılarının söylediği beyandır. din düşmanlığı nedir söyleyeyim; din düşmanlığı sırf kendisine oy vermedi diye bazı insanları dinsiz ilan etmektir. sürekli "allah, kitap" diyerek dini kullanarak oy toplamaya çalışmaktır. yani asıl din düşmanlığı dini kullanmaktır. bilmem anlatabildim mi.
dinsiz insanın vatan, millet duyguları yok mu oluyor efendim. bir insanın vatanını sevmesi için sadece vatanını sevmesi yeterlidir. inanışlar, düşünceler bir insanın vatanını sevmesine engel olamaz, olmamalı.
not: ateist değilim.
4 yıl çalışıp 5000 lira emekli maaşı alan milletvekillerinin aldığı maaş haksız değilken gelecek nesillerimizi yetiştiren öğretmenlerimizin aldığı paranın neresi haksızdır allah aşkına.
içinizden en az yarısını
arzuladığımın yarısı kadar bile
tanımıyorum ve yarınızdan azını
hak ettiğinizin ancak yarısı kadar
sevebiliyorum.
Ve daha nice replik.
