dün itibariyle kendisiyle kızılayda bir kırtasiyede tanışmış olmakla beraber çektiğimiz acının (baş ağrısının) ortak olduğunu belirtmem gerekir.
bu acının sebebi bir felsefeci olmakla beraber çaresizlikle birbirimize bakıp güldük.
ikimizin değil, o an itibariyle kimsenin daha fazla dayanacak gücü kalmamıştı.
ama şunu belirtmem gerekir ki her an bir yazarla olmadık bir yerde karşılaşabilirsiniz ve onların da sıradan insanlar olduklarını anlarsınız.
bazen olaylar karşısında bıçağın kemiğe dayandığı ve yapacak bir şeyin olmaması sonucunda hissedilen çaresizlikle baş gösterir.
sınır aşılmıştır tehlikeli bölgedesinizdir.
aklınızdadır ilk başta şuna bir bakayım sonra kapatırım dersiniz ama windows kendi sistem dosyalarını yükleyene kadar ne yapacağınızı unutursunuz. bu durumda suçlu olan tek şey windowstur ne var o kadar sistem dosyası yükleyecek tuşa basınca hoşgeldiniz desene. lütfen bu duruma bir çözüm bulun artık yedek bir enerji ünitesi mi koyarsınız başka bir şey mi yaparsınız halledin lütfen.
