o hayırlı işler denilebilecek bir durumdur. bizzat şahit olmuş olduğum dumur detayıdır. hızla kapı çekilir, ana avrat düz küfredilir, sonra içinde müthiş bir hisle "ulan iyki bu adamla evlenmemişim" psikolojisinin rahatlığına girilir. *
beyinciğinin acıdığı hissettiğin andır. tam mutfağa girersin elinde tepsiler, hop rafın en uç yeri akıtır pekmezini. testereyle vb. aletle o sivri yeri kesip koparılası psikopatlığa girebilmek. *
ergen dönemine gelince evlendirilmeye çalışılan, okutulamayan, hafif vücut şekli değişince ne kadar abaza zihniyet varsa bakışlarının değişmesine neden olabilecek insan şeklidir. erkek egemenliğine oniki yaşlarında boyun eğmeye başlanacak zor bir döneme başlamıştır. 18 inde birine aşık olmayı bekler, olur da. 20 sinde terkedilir, 23 ünde artık evlenmek için kendini evlenmeye mecbur hissettirilir. aile baskısı, baba dayağı, 26 sında da bir kız çocuğu doğurur ve kader böyle devam eder.
yaklaşık 7 yıldır iki yakamız bir olmuş, anne yazardır. bir gün aranmasa ikinci gün tribe bağlanabilecek bir dostluğa sahip nitelikli, zor bir hayatımız olmasına karşın, dimdik duran bir kişiliğe sahip olduk. sevdik, aldattık, aldatıldık, ama hayat bizim dostluğumuzu çiğneyip geçemedi. *
