Kur'an'ı anlayan, ciddi bir şekilde okuyan bir kişi biliyordur ki, Allah (c.c); peygamberlerin aşağılandığı, alay konusu olduğu, çok kötü şekilde geri çevrildikleri birçok olaydan bahsediyor.
Kafirlerin onlarla alay etmesine, peygamberlerin kendileri de üzülmüştü.
Nuh (as), insanların kendisini tiksindirici bulmasından yakınıyor. insanlar kulaklarını tıkayıp ondan uzaklaşır, onu küçümsediklerini göstermek için de kıyafetlerini silkelerlermiş.
Peygamber efendimiz (sav) için de durum aynı. Kur'an peygamberimizi övmesinin yanında, aynı zamanda ona söylenen çok çirkin sözleri de anlatıyor. Peygamberimiz (sav)'in kendisi bile bu sözlerden bahsediyor. "Sihirbaz", "deli", "yalancı" ve peygamberimiz (sav)'e yapılan daha birçok hakaret kur'an'da yazıyor.
Allah (c.c) bize hatırlatmak istiyor; Allah'ın yarattığı varlıklar arasından en yüceleri olan peygamberler, aynı zamanda en kötü hakaretlere, aşağılanmalara maruz kalan kişilerdi.
Ama buna verilecek tepkinin nasıl olması lazım?
Peygamberimiz (sav) aşağılandığında sinirlenip, kendinden geçen insanlara; imanları bizimkinden çok daha güçlü olan sahabeyi hatırlatmak isterim.
Nasıl oluyor da onlar bizim verdiğimiz gibi tepki vermemiş? Nasıl oluyor da onlar hiç protesto etmiyor? Nasıl oluyor da onlar dışarı çıkıp bağarıp çağarmamışlar?
Çünkü anlamışlar ki, kur'an onlara sadece peygamberlerini sevmeyi değil aynı zaman da bu sevgiyi kontrol etmeyi ve bu tür hakaretlere karşı nasıl tepki vereceğini de öğretmiş.
Peygamberimize (sav) "Onlar ne derse desin sen yine de sabret.." (sâd suresi 17.ayet) dendiğini nasıl oluyor da unutuyoruz?
Bu ayet beni çok etkiliyor, çünkü ayette kullanılan kelime "ne derlerse desinler" anlamına geliyor. Önceden de ne dedilerse desinler, sonradan da ne derlerse desinler...
Peygamberimiz'in (sav) kendisi bile sabırlı olmalıydı.
Kur'an'ın neresinde öfkemizi bugünki gibi göstermemiz onaylanıyor?
Aslında öfkelenmemiz onaylanıyor ama öfkeyi şiddetle, ortalığı karıştırarak göstermemiz onaylanmıyor. bize karşı nefret besleyen ve biz müslümanlara nefret dolu sözler söyleyen kişiler için üzüntü duymalıyız.
Onlar peygamberi incitemezler, onun derecesini alçaltamazlar. Allah'tan verilmiş olan değerini, derecesini yeryüzündeki hiçbir şey alçaltamaz.
Yazı olsun, karikatür olsun, çizgi film olsun, film olsun, konuşmacı olsun, nefret dolu bir konuşma olsun... bunlardan hiçbiri peygamberlerin değerini alçaltamaz.
Bu filmler, karikatürler vb. girişimler, islam'ın mesajını gizlemek, yanlış tanıtmak için yapılan boş girişimler.
Ama bunun hakkında düşünün; böyle duygusal şekilde davranıp gereksiz şiddet gösteren bizler de, islam'ı yanlış tanıtmıyor muyuz? islam düşmanlarının istediği şeyi yapmıyor muyuz? islam'ın yanlış tanıtılması...
"..eğer sabreder ve takva gösterirseniz, şüphesiz işte bu azmi gerektiren bir iştir." (Al-i imran suresi 186.ayet)
"..sen kötülüğü en güzel bir şekilde sav.." (fussilet suresi 34. Ayet)
keyifli bir iştir. ders bittiği zaman hadis-i şeriflerden birinin okunmasıdır.
alışkanlık haline geldiğinde artık herkes o hadisi bekler, bazen okunan hadis-i şerife göre teneffüs şekillenir, davranışlara çok katkısı vardır.
sınıfınız böyle bir ortama müsaitse yapmanız tavsiye olunur.
mekke'nin fethi'nden sonra değil hudeybiye antlaşması'ndan sonra indirilen bir ayettir. aslına bakılırsa, hudeybiye bizim aleyhimizedir, bu ayetin burada inmesi bakıldığında garip durabilir.
ama aslolan şudur ki; insanların en yoğun duyguları yaşadığı bir anda, herkes sinirli, kaç ay süren bir yoldan gelmişler, hz. osman'ın haberi.. öfkeliler, yorgunlar.. ve bu oradaki tüm müslümanlar için geçerli. ama tam bu haldeyken bile efendimiz'i (sav) dinleyip, o ne yaparsa onu yapıyorlar. işte apaçık bir fetih ümmet için budur.
