her daim nesne olup öyle kalma, bir türlü esas öğe olamama durumu. sürekli olarak başkalarının hayatlarıyla ilgili tercihlerinin sonucuna katlanmak, "benim" denilebilecek bir hayat sınırı çizememek, süreklilik arz eder şekilde sevebilmekten korkmak, korkuların üzerine giderken daha bir geri adım atmak, bir gün bir hayatta özne olabilme umudunu garip bir şekilde kaybetmeme durumu.
zaman zaman kuvvetle hissettiğimiz konuya özne olan kişiye karşı, karşı konulamaz, önlenemez, kuvvetle arzu edilmekte olan hisler bütünüdür.
Bazen gözleri kapatıp hayal etmek yetmiyor, ışınlanıvermek istiyor insan bazen..
ayrıca seden gürel'in demedi deme adlı muhteşem şarkısına konu olmuş bir dizedir.
"seni görmek geldi içimden
uğradım şöyle bir geçerken
uzun zaman ses çıkmadı senden
hayırdır ne bu hal bu keder.."
