Sevildikçe sevmeyi öğrenir insan.
Öğrenmemişse hiç sevilmemiştir.
Sevilmemişse hep kendini kanıtlamak ister,
istedikçe; insanlara hep hamal olur,
Belki kendini severler diye!
Bir sevilmek uğruna!
Oysaki....
Sevgi, gözlerde kendini görebilmektir,
Sevgi kıyılamamaktır
Sevgi bir yürek, bir bedendir
Sevgi birlikte ağlayıp birlikte gülmektir!
Bencil ,kıymet bilmemiş, nankör insanların yaptığı bir uygulama.
Bu durumda hep karşı tarafı suçlarlar ve bahanelerin arkasına sığınırlar; vicdan muhakemesinde iyi not almak adına.
Onların hep haklı nedenleri vardır.
Yolların, yılların üzerini çiğneyip ,bir eksiklik uğruna satabiliyorlarsa anıları ;zaten söyleyecek bir şey kalmamıştır artık.
Zaten onlar hep haklıdır.
Hiç yanlış yapmamışlardır.
Bırakın ve izleyin acıyarak ya da boş verin kendi çukurunda boğulsunlar ,
kendi düşen ağlamaz!
Belki de değer yılları da satmış olsalar, yolda buldukları uğruna.........
Artık kendin için bir şeyler yapmanın zamanı geldi uyan!
kendin için yaşamanın zamanı geldi kalk
artık kalk
yol uzun ,
sil baştan
,önümüz aydınlık olacak ,
seni mutlu edenlerle, isteyenlerle,kıymet bilenlerle yola devam...
Sana da bu son sözüm olsun ,
yinede yolun açık olsun.
bu da sana kalbimdeki son vedan olsun!
