Konuşmak istediğin -ki belki saatlerce- sorulası yığınla düşünceler, belirtilmemiş nedenler, sonuçlar...bunlarda ne ki (!) his ya bu kadar basit anlatamamak. Orda yanlışın var bayım anlatmamak değil mevzu. Sırf aradaki o iletişim yoksuzluğundan sırf koşulllar sırf araya giren uzunca zaman.. sırf...
seni, anlatabilmek seni.
iyi çocuklara, kahramanlara.
seni anlatabilmek seni,
namussuza, halden bilmeze,
kahpe yalana.
ard- arda kaç zemheri,
kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
dışarda gürül- gürül akan bir dünya...
bir ben uyumadım,
kaç leylim bahar,
hasretinden prangalar eskittim.
saçlarına kan gülleri takayım,
bir o yana
bir bu yana...
seni bağırabilsem seni,
dipsiz kuyulara,
akan yıldıza,
bir kibrit çöpüne varana,
okyanusun en ıssız dalgasına
düşmüş bir kibrit çöpüne.
yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
yitirmiş öpücükleri,
payı yok, apansız inen akşamlardan,
bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
seni anlatabilsem seni...
yokluğun, cehennemin öbür adıdır
üşüyorum, kapama gözlerini...
Çok sevdiğim bir sonraki bölüme soluksuz geçtiğim bir yapıt, oldu sana bitirmekte zorlandığım bir dizi. Son sezon tamamen bunaltıcı. En son bölümü izlemek istiyorsam da nasıl biteceği merakındandır.
Aldatmak diyemem buna ihanet eğer bunun aşağı leveli ise belki doğru seçimim bu olur. Erkek arkadaşımın başka bir kimse ile münasabeti yüzünden başımıza gelenler geldi. Hoş şimdi tarih olup fosilleşmeyi bekliyorlar ama bende henüz çok taze. Güvensizlik başlangıcı ama asla sonucu değil. Üzgünüm. insanları iyi anladığımı zanneden bir salağım belki de hepsi benim hayal dünyam. Biliyorum ki bazı şeylerin öngörüsü çokta zor değil. Ve ben bunu öngörebiliyorum. Bu sadece kitabın ön sözü.
Ben buralarda yeniyim. ilk yazımda böyle başlık altında evet. Hah işte kafası dumanlı kızın ilk yazısı anca böyle olabilirdi. Hoş bulduk beni takip etmeyen herkes. Kendimle konuşmak bir harika.
