merhaba. bu devrim, yine o "ergenlerin yazdığı sözlük" diye dalga geçmeye çalıştığınız, ismi lazım değil sözlükte eleştirilen bi devrimken şükür ki birinin uludağ sözlükte de gerçekleştirdiği devrimdir.
evet örnekte görüldüğü üzere konuşma dilinde olan ulama yazı diline resmedilmiştir. sebep? 50 karaktere sığmıyor çünkü. hayal gücü 50 karakter sınırıyla cezalandırılmış sözlük yazarlarına son derece fayda verecek olan bu devrimle, artık sıçmak istediğimiz tespitler içimizde patlamayacak, kamuoyuna "öyle ya da böyle" sunulacak.
koşun lan koşun anket var.
sözlükteki gerizekalıların açtığı ve açacağı başlıklardır. onlardan daha angutları da koşa koşa entry girecektir. şu anda bi tane gözüme çarptı ama söylemem hangisi olduğunu, siz bulun.
not: bana ilk ayar verene mosmor olmuş suratımın fotosunu yollayacağım. ahahha ayarcı namık tipli zottirikler sizi.
güzel kadınlardan dememe gerek yok değil mi, siz zeki veletlersiniz anlamışsınızdır. diğerlerine kıyamadım lan, neyse söyleyim, güzel kadınlardan...
evet, her şeyde olduğu gibi çirkin kadınların, güzel kadınlara galip geldiği bir diğer özellik daha bu.
böyleler çünkü gereksiz kaprisleri yok bu kurban olduğum kadınların. böyleler çünkü kendilerini anlaşılamaz yaratıklar sanmaz bu can feda kadınlar. böyleler çünkü siz yürüyen vibratörleri bile insan yerine koyar bu öpülesi, sevilesi kadın gibi kadınlar.
şimdi bu özelliklerini yalakalık olarak addecek fino tipli tipsiz erkekler ve gerçek hayatta çirkin kadınlarla takılıp aradaki farkı gözler önüne serme boş çabasında olan "sadece" güzel kadınlar çıkacaktır muhakkak. nah diyorum size. o bahsettiğiniz yalakalığı yapan sadece ama sadece, benim "bile" nefret ettiğim aha bu çirkin kadınlardır. #6754267
sırf bunu denemek için bugün araba bozulmuş da yolda kalmışım gibi çektim otobanda arabayı sağa, bekledim kadın bir sürücünün geçmesini. işaret yapıp durduracaktım. gerçi sikim hıyar diyenene bir avuç tuz alıp koşan erkekler daha çok durdu ama deneyimi neticelendirecek sayıda kadın sürücü durdurmayı da başardım. ilk duran kadın güzel bir kadındı. nalet olasıca arabadan bile inmedi, hafifçe camı araladı ve;
-bi şey mi oldu neden işaret ettiniz.
+arabam bozuldu yardım eder misiniz?
-yhaaa ben tamirci miyim qardeshiimm
deyip siktir olup gitti. şaşırmamıştım. hiç siklemeyerek devam ettim işaret çekmeye, her geçen kadın sürücüye, yılmadan. çok ıslanmıştım, donuma kadar. üstelik saçlarım bile bozulmuştu. yavaş yavaş ilerledim silecekleri harıl harıl çalışan arabanın bana doğru göz kırpan farlarına. yanındaki şemsiyesini aldı, hışımla açtı arabanın kapısını. ve sanki bu dünyadan bir kadın değilmişçesine kendisini değil de beni korudu o bardaktan boşanırcasına yağan yağmurdan. göz yaşlarımı tutmanın bir anlamı yoktu, nasılsa yağmur gizleyecekti. o yumuşacık ve sıcacık sesiyle;
-ne oldu beyefendi neyi var arabanın?
dedi. allah'ım! lütfen bakınız ilk diyaloğa. bi o soruya bakın bir de şu sorudaki zeka kıvılcımına bakın. elbette ki mantıklı soru buydu. akşamın bi vakti sana neden işaret çekeyim be körolasıca güzel kadın! tabiki arabam bozuldu da ondan çekiyorum. ama o öyle miydi? hayır...
+arabam bozuldu yardım eder misiniz?
-tabiki ama elimden sadece sizi gideceğiniz yere bırakmak gelir
+lütfen siz sadece ben motorla ilgilenirken marşa basın.
-peki
görüyorsunuz değil mi? elbette ki arabamda sorun yoktu. sadece koftiden motora bakıp, şimdi marşa basın diyecektim. öyle de oldu. çalıştığı anda gözlerindeki ışıltı arabamdaki zeon fardan daha çok ışıtıyordu önümü. çıktı arabadan, tam karşıma geçti. sırılsıklam ve yüzüne burnuna yapışmış saçlarını umursamadan gözlerimin içine baka baka;
-başka yapabileceğim bir şey var mı?
dedi, istese dünyaları ayakları altına sereceğim o muhteşem çirkin kadın.
+çok teşekkür ederim, ıslandınız benim yüzümden
-ay ne demek, şeker değiliz ki eriyelim *
+:)
her attığı adımda dünyayı titreterek arabasına doğru ilerleyen o çirkin kadını seyrederken, vücuduma düşen o soğuk yağmur tanelerinin her birinin "cos cos" diye sesler eşliğinde buharlaştığını fark ettim. yanımdan geçerken salladığı o narin elleri yarı buğulanmış camdan zor seçiliyordu. içimde her zaman yaşadığım ama her zaman farklıymışçasına garip bi huzur, ben de salladım elimi. arabaya bindim ve bir kez daha şükrettim allahıma. iyi ki güzel kadınların bir finosu ya da bir yürüyen vibratör değilim diye.
tanım: sadece geri zekalı yazarlara yazılmış bir mektup.
merhaba geri zekalı arkadaşlar...
arkadaşlar dediğime bakmayın, ben normalde geri zekalı birine 7 metreden fazla yaklaşmam, nasıl arkadaşım olacaksınız ama ağzımdan kaçtı işte bi kere.
şu anda sizin yüzünüzden diğer bir sözlükte (ismi lazım değil ama malum bugünlerde pek bi gündemde), uludağ sözlükle daşşak geçiyorlar. hayır uludağ sözlük bi tarafımda değil elbette ama ben de bu oluşumun içindeyim, o yüzden biraz zoruma gitti. orada yazar olmama rağmen, "siktirin lan amına goduklarım" diyebilme özgürlüğüm varken yazılanlara tepki gösteremiyorum. neden? çünkü siz geri zekalı yazarların gerçekten de burayı, daşşak geçilecek bi yer haline getirdiğiniz için.
kısacası şu lanet olası formatı öğrenmeden yazmayın şuraya.
geri zekalı olduğunuz için zekanızı zorlamayıp, mektubu uzatmayıp, burada sonlandırıyorum.
not: sayın tembel moderatörler! bu mektubu ben yazdım! dolayısıyla "geri zekalının birinin yazdığı mektup" diye entry yazacak ya da bkz verecek geri zekalılara ve yine adım gibi eminim "dedirten başlık" diye entrylerini sonlandıracak olanlara işlem yapmanızı arz ediyorum.
heyecan verici bi deneyim olsa gerek. sonuçta zaten yakışıklı ve ilgi çeken bir insan evladıyım. aç gözlü biri olduğum için bi de böyle bi olay deneyim diyorum.
sırf merakımdan yarın deneyeceğim bunu. bunun için deri eldiven aldım, gittim kaportacıya, üstünü metal kaplattırdım. tabi orijinali gibi olmasa da buna benzedi biraz. http://bilgituneli.com/wp...loads/image/ismail-yk.jpg
en metaliğinden bir de mont aldım, ışıklı mışıklı. gece daha etkileyici oluyor ama. bir de yine kaportacı da botları metal kaplattım. dolaba astım duruyor öyle kostüm, arada bakıp heyecanlanıyorum.
bu arada 3 kez seviştim, 3 kez duş aldım, yemek yedim, sünger gibi içtim, kustum, sıçtım hala 7 nci nesil boku yiyorsunuz ya şaştım kaldım lan. ahahha nasıl bi organizmasınız lan siz.
bursa'da yaşanmış yaran bir olay. kadın artık adamı nasıl zıvanadan çıkarttıysa dırdırlarıyla, sabah sporu yapmasına engel olunmak istenen adam artık dayanamamış, bacaklarından vurmuş kadıncağızı. ama adam da az psikopat değilmiş hani. güleyim mi ağlayım mı bilemedim önce, sonra dedim ki ne ağlayacağım lan, komik ki bu.
% 67 si kendilerini bal gibi tanıyan lakin kadına nasıl davranacağını tam olarak bilemeyen, kadını bi araç olarak görüp, istediklerini alamayınca afallayan garip toplumumuzun kendilerinde yarattığı bu imajı silmek istemeyen kadınların, % 32 ü de az önce bahsettiğim toplumun içindeki erkeklerin zihniyetidir. %1 lik bir kısımınsa götüyle güldüğü zihniyettir. % 1 lik olan pek az kişiye sorduk bu böyle çıktı, kişisel değil yani rakamlar. kişisel görüşümse budaklı bir odunun mahkum olduğu zihniyettir.
-hilmi nurdan beni terk etti
+neden peki?
-bilmiyorum dostum, her şey yolundaydı anlamıyorum bu kadınları
neyini anlamıyorsun bre dingil. her şey yolundaysa vardır bi bokluk zaten. hem yaratılış hem de mantalite olarak birbirinden bin ışık yılı farklı iki organizma, nasıl her konuda sorunsuz anlaşabilir, nasıl her şeye aynı tepkiler verebilir.
-hilmi şu aysel o tipsizde ne buluyor ya
+eksik olan bi şeyi tamamlıyodur hayatında osmanım
-tip desen bende, para desen o da var ama beni reddetmişti. anlamıyorum bu kadınları abi
ulan belki adam neyi ne zaman söyleyeceğini, yapacağını bilen, kadının hayatındaki ihtiyaç duyduğu olayı çözmüş timsahın teki. ne yani tüm kadınların tek ihtiyacı tip ya da para mı?
-ya hilmi bi şey söyledim küstü konuşmuyor benimle.
+ne dedin osmanım
-saçlarını boyatmış, pek hoşlanmadım
+ah bu kadınlar dimi. ne kadar zor anlamak dimi osmanım?
-evet hilmi anlayamıyorum ya.
buna bi yorum dahi yazmak istemiyorum kof beyinli angutyuslarım benim.
kısacası kadınlar anlaşılamaz kompleks yaratıklar değildir canlarım. şimdi yaratık dedim diye bu % 67 lik kısımdan tepkiler alabilirim, normaldir. bilakis son derece basit bi mizaçları ve beyin yapısı vardır, tıpkı biz erkekler gibi. istemediği bir şeyi istemez, istedikleri bir şeyi de ister. onları anlayamamanızın sebebi onların ne kadar kompleks olduklarından değil, sizin ne kadar budaklı odunlar olduğunuzdan kaynaklanıyor.
haydan gelen huya gider.
evet ben ve benim gibi çok pis bi huyu (bok gibi para harcamak) olan zırtapozların fazla zorlanmayacağı olay. aha bilet numaramı da yazıyorum buraya, eğer ki bana çıkarsa 1 günde nasıl yeniyor göstereceğim size.
--spoiler--
hayatında her bi bokun ters gittiği dönemde 17 yaşına tekrar dönme şansına sahip oluyor ve tekrar aynı secimleri yapıyor. farklı olarak sadece kızını sapığın elinden kurtarması ve oğlunu da tutuk, silik bi tip olmaktan çıkartıp, daha girişken biri olmasına yardım ediyor.
sonda da karısıyla tam boşanacakken vazgeçip mutlu bir aile oluyorlar.
durun lan. bu bir "yemek çok güzel olmuş, parmaklarımı yiyecem neredeyse" demek isteyen bir insan ya da bunu anlatmak isteyen bir deyim değil. böyle bildiğin, yemek yerken, "şulop şulop" diye önce baş parmağını, ardından diğer parmaklarını yalayan iğrenç insan bu.
özellikle elle yenilen yemeklerin olduğu bir masada bu insanla birlikteyseniz vay halinize. arkadaş parmaklarını yalarken göstermiş olduğu iştahı, zevki yemeklere göstermez. allah belanı versin aç kaldım yeminle, hiçbir şey yiyemeden çıktım restoranttan.
içlerinde, izlediği her şarkı çalan videoya "şarkının ismi ne" yorumunu yapanların da bulunduğu, sabah akşam youtubeden çıkmayıp, kah yaran, kah küfürlü, kah mesaj içerikli yorumlar yazanların da dahil olduğu insanlardır.
tanıyor olsam, üşenmeyip gidip, o videodaki çalan şarkı eşliğinde sabah akşam zopalayacağım insan.
yahu birader adam orda şov yapıyor ya da ne bileyim fevkalade bir video var, bu varlık yırtık dondan kafayı uzatıyor "o değil de bu şarkının adı ne". eşşeğin siki o şarkının adı, bildin mi? neredeyse her fonda müzik olan videoda rastlanılan bu insan, sadece yerli de değil. araştırdım üşenmeden, yabancılarda da var.
bu arada literatüre girmiş bulunan youtube insanı tüm ülkeye hayırlı olsun.
öncelikle; çirkin erkekler kötü olmuş, olmamış bi tarafımda değil. zira yine de bu genellemeye sokulabilir derecede geçerliliği var, lakin ilgilenmiyorum.
nerede kötü karakterli bi kadın göreyim, firesiz çirkin. güzel kadınlar ve güzel kadın finosu erkeklerin kendilerine yapmış olduğu haksızlıklar ve dışlamalar sonucu hayata küsen ve de bi o kadar kızan kadın kötü olmasın da ben mi olayım? içlerindeki ve kişiliklerindeki potansiyeli görememiş bu güzel ve fino diye tabir ettiğim insanlara karşı zırhlarını kuşanmış ve de kendilerince haklı olan davalarında kötü birer karakter olmalarının suçu elbette ki kendilerinde değil. evet, bir kadın çok tehlikelidir ama çirkin kadın daha da tehlikelidir. sakın çirkin bir kadını kendinize düşman etmeyin derim ben.
içlerini görebilmeyi ve onları yaşamayı başarabilen ender insanlardan biri olmakla gurur duyuyorum bu çirkin kadınların. bu tanrı hediyesi meziyetimin karşılığı da yine bu çirkin kadınlardan şahsıma sunulmuş haz patlamalarıdır.
sosyal mesaj vermek için yanıp tutşan bir genç olabilir. gittiği ilk zirvede mini etek giyen bayan yazara "evet, belki aldığımız tepkiler farklı ama olsun, sonuçta halk buna tepkili, yaptığın yanlış" demek istiyordur kesin.
böyle insanlar olmasa iyiden iyiye duyarsızlaşacağız valla. iyi ki varlar.
kökleri olmayan bir ağaç gibi bırakılsa düşeceklerin işi ya da aşka olan inancı kaybetmek.
"aslında sevmiyorum" diye fısıldayan gözlerini gördüm bu akşam istiklalde. hani o bana, konuşmadan "seviyorum" diyen çöl rengi gözlerini. dudaklarınsa hala gözlerine inat kımıldıyordu, şen şakrak. ellerin ellerindeydi. ellerinin yaktığı avucumdaki yaralar kabuk bağlamaya direniyor.
-ne oldu
diyor yanımdaki, şaşkın.
+gidelim, geç oldu. bende kal bu gece.
-.......
+duydum gözlerini...
tacını, hatırlamadığı bi yerde kaybetmişti.
güçlüydüm ben de. milyonlarca yalnızlığa hükmetiğim krallığımın surları zangırdıyordu, girdiğinde kale kapısından şatomun. toparlamalıydım izbe, derme çatma sarayı. yalnızlıklarımı da uzak bi yere göndermeliydim sefere. aşka mesela. geri dönmelerini istemiyordum ordumun çünkü. biliyordum, hepsinin birer birer vuracak kellesini aşk.
gezerken yüreğimin içinde, ayaklarına batmamalıydı eskilerden kalma gönül kıymıkları. artık aşk kırıntılarımı vermeliydim sokağın aç köpeğine. kokuşmaya başlamış aşk yanığı derimi değiştirmeliydim tam da şimdi. artık. haber uçurmalıydım kasvete. artık müsait değilim, hiç de olmayacağım, ben çağırmadan da gelme demeliydim.
yüreğin paslanmış menteşelerini gıcırdatarak açar yürek kapısını. bu kadar beklenmedik olduğu için mi tanrı misafiriydi ve şimdiye kadar aşk denilen şeylerin hiçlik yansımaları mıydı gözlerinden fışkıran? uçları kırık, bakır renginden dönmeye yüz tutmuş saçları mıydı kopup giden hayata atılan kement? geçmişler çırpındı birden, batmamak için henüz tanımadığım tenin en derinine.
fısıldadım kulağına feryadı isyanımı. "sev ki; sökeyim ellerimi yalnızlıkla karanlığın çarmıhından. gitme ki; yalnız kalacağım. ağlama ki; varsın ölsün hüzün çiçekleri. söyle ki artık sevemediğini; kuşanayım zırhımı."
bu kadar güzel miydi hayat ve bu kadar güzel miydi kokusu, ciğerlerime çektiğim havanın? ah aptal kafa, öğretmedi mi sana kimse; hayat kime tam vermiş istediğini ve kime kesmemiş verdiklerinin en ağır faturasını.
bu yüzden hayat senin adın, yaşamak seçim değil. ölmekse zalimlik olur sana, öylesine gençsin ki.
sessizce, en ummadık zamanda gitmişsin. bir fahişenin uyanınca ilk gördüğü para gibi bırakıp gitmişsin masaya yüreğimi. bir son bakış görmek hevesiyle sürünürken cama, toz bulut içerisinde ordularımı görüyorum gelirken zafer çığlıklarıyla. emir dinlemez, kılıçlarından aşk damlayan, aşka galip yalnızlıklar ordumu.
merhaba.
bu, sözlük yazarlarının bir üst entry sahibine gönderme yaptıkları entry girme şeklidir.
formatta, yazarları ya da entryleri refere etmek her ne kadar aykırı olsa da yaptığım tanımla hukuk boşluğundan yararlanarak yapılabilirliği desteklenmektedir.
akşam oldu güneş battı
acun bizi çok pis yıktı
gel gör ki onca ismi var başlıklarda
helal etmedi hakkını sana yayıklı voyvoda.
ilk olduğumdan dolayı yazarlardan birini refere edemediğim için bokuma benzedi, idare edin.
bildiğin çocuktur. orada neden olduğunun, neyin mücadelesini verdiğinin farkında olmayan çocuktur yani. az önce televizyonda polislerin önünde annesinden küsküyü yiyen çocuktur. çocuktur ulan.
herkes gibi o da gelmedi bu dünyaya isteyerek, hele de bu sıfatla. görürken şen kahkahalar atan güzel kadınları, hep içine akıttı kor yüreğine, o buz gibi gözyaşlarını. çırpınamadı bi daha kelebek yüreği, oysa ki her insan gibi o da hak etmiyor muydu mutlu olmayı. üstelik istemez, kimse pervane olsun etrafında. tek istediği mutlu olmak. üstelik güzel kadınlar gibi de değil. yoktur onun için birden fazla mutluluğun tanımı. sadece ama sadece; çirkin olduğu halde onu gerçekten sevecek birisi...
güzel kadının mutluluk tanımlarını, hangi ağzı salyalı, güzel kadın finosu tipsiz erkek sayabilir bana. hangi yürüyen vibratör diyebilir ki çirkin kadın değildir, tek isteği mutlu olmak isteyen kadın...
tüm hayatı güzellik ekseninde dönen birine yapılacak daha kötü bi şey bulamadınız mı bre vicdandan yoksunlar, bre kötü insanlar. bir insanın yıkıldığını görmek, bu kadar mı zevk verir siz psikopatlara? onlar ki; en hak ettikleri yalakalık. alışkınken buna böyle atraksiyonlara girmeyin, güzel insanları da üzmeyin. bırakınız dönsün dünyaları.
kimseyi ilgilendirmeyen durumdur. sadece benimle o adamın arasındaki bi problemdir ya da değildir. hem nerden duydun, nerden gördün de geldin yaydın sözlüğe bunu.
yaradana hakarettir. ve yine bu sayede hem beni, hem de kendini gühana davet etmektedir bu çabayı gösteren insan evlatları. günahlarım boyunlarına!
farklı olma çabası değildir bu. inceden saygı da duyarım bu çaba içerisinde olanlara. başka şeyler üretme çabası, ilk olmanın vermiş olduğu haz güzeldir. lakin kendilerine hakaret dolu sözlerimi, düşüncelerimi kusmayı bırakın sıçtığım, bi tablonun silik ve de ezik figüranları vardır ki güzel yurdumda, günaha sokar beni. yıpratır çelik gibi sinirlerimi, küfürler ürettirir bana.
ikoncanlara özenen yurdum insanından bahsediyorum biraz, evet. bunları birer tanrıça gibi görüp, her giydiğinin ertesi gün çakmalarıyla ya da benzerleriyle donanmış canlı zombilerin, hala bu gördüğü ama hala son bi umutla "aynılık"lar içerisinde yırtındığı çabadır beni illet edip, ciğerlerimi çürüten.
birbirleriyle amansız bir yarış halinde olan güzel kadınlardan bahsediyorum biraz, evet. bi aralar bakarken gözlerimi yaşartan kadın şebnem dönmez'i gördüm dün. rihanna saç modeliyle! şükrettim allah'ıma yine, içimdeki güzel kadın sensörlerini bozmamda bana güç verdiği için.
biri tuttuğunda her kanalda çıkan birbirinin aynısı dizilerden bahsediyorum biraz, evet. katili, sabri beyi, sıdıka'yı, samim'i neden hala unutamadığımızdan bahsediyorum ulan. o çoğunuzun "ııyyy yivreeaaannchhhssiiaaann" diyeceği aynalı tahir'den bahsediyorum lan. farklılıktan bahsediyorum yani. üstelik çaba gösterilmeden elde edilmiş farklılıktan. ve şu anda gözünüzü bürüyen paranın, fark edilme çabasının, normal insandan farklı görünme çabanızın, ben ve benim gibi insanların " farkındalığına" zerre etki edemeyeceğinden bahsediyorum bre ziyan olmuş, tutunamamış, kaybolmuşlar.
özellikle çirkin kadınlardan istirham ediyorum. bilakis! lütfen kendiniz olun. güzel ama aynı olan hiçbir şeye özellikle kadına özenmeyin. onlar ki sendeki farklılığa hiçbir zaman el süremezler, içten içe kıskanırlar seni. yoksa gözlerinde perde, varsa gururun ancak görebilirsin bunu.
aynılıklardan fark olmaz, sokun bunu artık cereyan yapan kafanızda uçup gitmekte olan aklınızın günbegün azalan hacmine. çünkü;
hiçbiriniz farklı olamazsınız böyle. çünkü hepiniz farklı farklı aynısınız.
