Kendi içinde stresin sebebini aramak.
Sorumsuzluktan kaynaklıysa sorumluluğunu yerine getirmek. Eğer böyle bir imkan yoksa sana bu sorumluluğu veren kişiye gidip durumu anlatmak ve vicdanını rahatlatana kadar af dilemek.
Eğer sebepsiz yere strese giriliyorsa gusül abdesti al ve uyu.
Ben, şu aralar gerçekten yalnızım. Sebebi belki askerliğin verdiği yılgınlık olabilir. Artık insanda tahmmül kalmıyor 175 gündür sivili görememek, 224 gündür emir altında olmak, komtanların saçma salak tehditleri, en büyüğü özlem. Hal böyle olunca bende aksileşiyorum ve sevilmiyorum. Gerçekten şu aralar alıştım sevilmemeye, alıştım alışmaya. Bir gün gelecek bir gün kalacak.
Güzel hareket, yanlış zaman ve mekanda yapması sonucu atılmış yönetmelik böyleyse yapacak pekte birşey yok. Sonuçta hocanın düşüncesini cahilce anlık gaza gelme göşteriş amaçla yapmak yerine adam akıllı düşünüp o hareketi yapmasa kendi düşüncesini öğrencilere aktarma fırsatı olurdu yazık olmuş. Bazen insan bir eylemde bulunmadan üç kere düşünmesi gerek.
Neden utansın? insanların, Allah vergisi fiziksel özelliklerinden utanması yerine şükretmesi lazım güzel kardeşim. Seninde bu fiziksel özelliklerine saygı duyman gerek.
