yalnızlık
düşünürüm, sanki yalnızlık herşeyim.
bana beni veren, zamanimi gösteren;
korkutup küstüren,
zarif elleriyle beni sessizce boğan.
düşüncemse katil düşmanım.
benim özümü, bana yediren,
aşağılayarak hayatta süründüren,
insanları kazandırıp onlara öldürten.
sevgimi ezip sevgiye boğan.
yanımda yalnızlığım yürüyorum sonsuzluğuma,
ben artık ölüyüm ölemem;
gözlerimi kapattıkça karanlığıma,
yaklaşıyorum sonumun başlangıcına
sana dünyadaki en büyük mutluluğu tattırır, en büyük acıyı da yaşatır...
ve çaresiz bırakır...
Çaresi yine kendisindedir..
Bir hastalık gibi,
Önce vücuduna sonra ömrüne yayılır...
Bir yara bırakır ki..
Hangi mehremi hangi kremi kullanırsan kullan asla geçmez, kapanmaz o yara..
Devam eden kan akmaya...
