köylük yerde datlı olsun deyu çökelek ekmekle sabah kahvaltısı yapan tayfanın torunlarının eyledikleri sorunsal.
çok varoşsunuz. cidden yıvrançsınız!
çaya şeker atmak nedir kuzum? ayrana felan da atar bunlar ayol..
bu ismi her duyduğumda fahriye abla gelir aklıma sebepsiz.
serbest çağrışım olsa gerek. biraz ağır takılabilseydi eğer, türk sineması yeni bir türkan şoray kazanmıştı.
yazık oldu bebeğim.
idmanlı olmalarından dolayı gerçekliği su götürmez önerme.
nerede el yordamı ile hayata tutunan bir ergen, nerede hergün tavşan gibi sevişen erkek.
tecrübe cidden önemli diye düşündürür.
dostoyevski'nin üç kitabını söyle desen söyleyemeyecek mamoş beyanı.
senin yaptığın mizah ortada be oğlum.
hap diye yutup bok diye sıçarlar olm seni bu gezici elemanlar,
kültür mevzu bahis olursa..
kızılderili, vietnamlı ile empati kurar ama kürtle kurmaz niye?
çünkü kendi menfaatini etkiler. sikeyim sizin boş hümanizminizi ibneler derler o zaman.
temel dursun fıkrası gibidir.
temel sorar dursuna;
+ula temel iki uçağın olsa birini bana verir miydin
-verirdim ula
+iki otomobilin olsa birini bana verir miydin
-verirdim ula
+peki iki keçin olsa birini verir miydin
-vermezdim
+ula niye vermezsun
-var amk!
türkler de kendi coğrafyalarını etkilemeyen her mazlum halka sempati duyar ama
kendi sınırları içinde yaşayan azınlıklardan nefret eder.
ne güzel memleket lan bu amına koyim!
bir de kürtler olmasa, bir de ermeniler olmasa, bir de lazlar olmasa diye uzar gider bu zihniyet..
