merakla ve istekle beklediğim şeyi bildiren ayet.evet her nefis tadacak kimi er kimi geç ama gelecek olan ölümün bana uzak gelmesi de canımı sıkan en büyük şey herhalde..mutlu olurdum yakında öleceğimi bilsem
acıların en berbatı bu ..aslında birkaç sene önceye kadar herşey güzeldi.yaşıyordum ve yaşıyor olmaktan zevk alıyordum..ne kadar korkardım öyle ölüm denince..hani insanların çok büyük dertleri olur ya eve ekmek götürmek,evlat büyütmek gibi bunun gibi daha nice sıkıntıya rağmen yaşamak istemelerini anlayamıyorum sözlük..bir evsizi düşünün..tek istediği başını sokacak bir evi ve ailesi olması değil midir? onun bu isteklerinin gerçekleştiğini bir evinin bir ailesinin olduğunu düşünün..ondan daha mutlusu olamaz değil mi? birde bunlar elinde varken ölmeyi isteyip de ölemeyen birini düşünsenize...inanın acıların en büyüğü belkide bu.. çoğunuzun adını dahi anmak istemediği şeyi istiyorum sözlük ama yaratıcım bunu bana yasakladı...ölmek de olmasa bari uyusam hep sürekli uyusam birkaç yıl boyunca uyusam..birazdaha yaşlanmış olarak uyansam ve içimde hayata dair bir özlem olsa,yaşamayı özlesem keşke..
içinde bulunduğum durum öyle garip ki..insanın geçmişte yaşadığı şeyleri hissetmesi normal midir? hani insanlar aşık olunca aşık olduğu kişiyi düşünerek mutlu olur ya.. sözlük ben o hiç olmadı. anılarım aklıma geldikçe o an yaşadıklarımı hissettim ve yaşadıklarım acıdan başka birşey değil.. keşke beynimizde geçmişi sil tuşu olsa.
dün farkına vardım ki benim yüzümden kahrolan bir adama hayatımda 1 kere bile seni seviyorum demedim... hertürlü sıkıntısını içine atıp evladının derdiyle dertlenen bir insana bir kere olsun seni seviyorum diyememek nedir sözlük bilir misiniz...
