gelecek nesilden kastım 12. nesil değil, zaten onun geleceği yok.
yıl kesin değil ama bundan en az 30-40 yıl sonra doğacak nesil aşkın ne olduğunu bilmeyecek. neden mi buyrun gelin.
Biz cinseliği küçükken bilmezdik, yani en azından %70 miz am, sik, göt, porno gibi kelimeleri bilmezdik, onın yerine pipi, kuku vs... Bizim ilk aşkımız o küçükken aşık olduğumuz ilk kız ya da erkek. onu biz cinsellik için değil güzel yakışıklı olduğu için severdik. ve masum bir aşk acısı çekerdik ya da kokulu silgiler, leblebi tozları vs.. Cinseliği öğrendikten sonra o %70 nin %40 ı artık am, için aşk yaşıyor. ee şimdi kiler cinseliği daha erken öğreniyor ve "nasıl yhaa olamaz abiii öyle şey" diyor. ve yaygınlaşıyor bu. şimdikilerde bir abazalık bir orospuluk dahada yaygın. bunlar anne baba olacak ve çocuklarına "modern insanlarız erkenden öğrensin işte" gibi sözlerle küçük yaşte öğretecek ve o çocuk o ilkokuldaki masum aşkı anlayamayacak. aşkı cinsellikle karıştıracak karmaşık duygular yaşıyacak. hayatın en anlamlı en masum zamanlarını yakacak yavrucak
ben ilk aşık oduğum kıza hiç bir zaman asla cinselik düşünmedim düşünmeyeceğimde. onun ben gülüşüne aşık olmuştum, gözlerine, bana bakıp masum masum gülüşünü.
çocuğunuza cinselği pat diye öğretmeyin ve arkadaş çevresine dikkat ediniz. ergenlik çağına gelince öğretirsiniz.
küçükken bu marketten alışveriş yapardım, böyle ayda 1-2 kez elime para geçtiği zaman buraya gidip cips, dondurma, kola, 2-3 abur-cubur alırdım toplam en fazla 15-20 lira tutarsı. onları yerdim genelde tek yerdim bazende ablalarımla. bugün önünden geçtim kapanmış. bildiğin içi bomboş, biran aklıma oradan aldığım çitoslar geldi domdurmalar, kolalar, çikolatalar, samimi olduüum kasiyer abla. ulan zaman ne çabuk geçiyor. keşke yine çocuk olsam da oradan aldığım abur cuburları yesem. şimdi yine alıyorum ama tad yok, o çocukken aldığım tad yok.
inancımız gereği öldükten sonra yaşamın olmadığı. Tabii ölünce hislerimiz yok, somut, soyut duygularımızda yok. Ama yobazlar hep "ateistler mutsuz, ölünce napacaklar, ateistler ölünceye kadar huzurlu, vs..." bende ateist olduğum ilk zaman içimde endişe vardı, ama yok oldu. Şimdi okuduğum kitaplar sayesinde, dinlediğim müzikler, arkadaşlarım sayesinde mutluyum. E ölünce yok olucam. Elbet kötü ama mutlu olmama engel değil bu. Şuan ölümden korkum yok.
Diğer ateist arkadaşlarım sizde korkmayın ölümden.
üst edit: ben kimsenin artı oyu ya da eski oyu derdinde değilim, verenler kendi isteği ile oy vermişlerdir. ve ben burada oy toplamak için değil sadece içimdekileri söylüyorum. ve seninde buraya gelip bana "..oy alayim diye sekil yapip durmayin "
gibi cümleler kuramazsın sen. ve senin de buraya gelip "primmm yapıooo arkadaşlar primm yapıoo" diyip prim yapmam çok ironik bir durum. eğer beğenmediysen gel mesaj kısmından yazabilirsin.
yıllardır tecavüz, işkence, insanlar üzerinde deneyler, terör, toplumsal olaylar, felaketler. artık yeter.
bundan 200 yıl sonra yine aynı şeyler, yine felaketler, yine masum çocuklar. 200 yıl sonraki 200 yıl yine aynı 1000 2000 100.000 yıl sonra yine aynı şeyler. asırlardır sürecek bu. peki bu caniler ne olacakmı, belki darp edilecek ama ölecek ve o şerefsiz o.spu çocuğu unutulacak, o masum kız nemi olacak, acı cekecek, depresyona girecek, bir şerefsiz yüzünden hep aklına o an gelecek. hayatı böyle sürecek ve oda öldüğünde bütün insanlar bunu unutacak. yeni olaylar olacak onları unutulacak, biz ölüceğiz biz unutulacağız. her insan unutulacak. ve boşuna boşuna yaşayacağız bu hayatı. ölümden sonrası yok!! keşke gelecek nesile yaşanabilir bir hayat bırakabilsek.
tecavüzcü, hırsız, katil, canilik, önyargıların hepsi kalksa. bizim zaten umudumuz yok. bari bir umut bıraklım gelecek nesillere.
