Kalabalığı sevmeyen, insanlardan uzak duran yalnızlığın zevk verdiği yazar beyanı. Neden mi? O kadar berbat insanlar tanıdım ki yenilere cesaretim kalmadı.
Merak ettiğim şeylerden biridir. Ha bu ölmek istediğim anlamına gelmez, sadece merak. Bir de tabutta taşınırken insanların ayak seslerini falan duyarmışız herhalde. Çok değişik şeyler merak etmemek elde değil. Ölümden korkuyoruz, aman şu olmasın bu olmasın canımız yanmasın diye yaşıyoruz ama bence öldükten sonra bu muydu ölmek denilen keşke daha cesur yaşasaymışız diyecez.
islam dini gerçekten en gerici, en ilkel topluluklardan birine gelmiştir. Aman ha burada Allah'ı eleştirmek haddime değil ama arap ırkı veya arabistan bölgesinde yaşayan ırklar gerçekten rezil milletlerdir. Hiçbir boka da kafaları çalışmaz asmaktan kesmekten başka. Hatta bu rezil insanlar yüzünden islam dünyası terörist, asan kesen, kaba bir din olarak algılanmakta. Bu rezillikler bir yana bu milletler islam ı kendilerine göre yorumlayıp saçma sapan eylemlerde de bulunmaya başladılar. Kafalarına göre cihatlar, boko haram(batıcı bilim haram) adlı saçma sapan örgütler vs. Bu islam avrupada yayılmış olsaydı dünyanın daha barışçıl bir yer olacağından şüphem yok. Biz Türkler de ortalarda dolaşıyoruz. Ne çok gericiyiz ne de çok üstün. Özet olarak islam evrenseldir ama başlangıcında islamın indirildiği toplum islamı kavrayacak nitelikte değildir.
Birini sevdik mi, tam teslim oluyoruz. Sırrımızı açıyoruz. Özelimize davet ediyoruz. perdeleri sıyırıyoruz. içimizi açıyoruz. Her şeyimizi aktarıyoruz. Bilmediği hiçbir gizlimiz kalmıyor. Günün birinde ise herhangi bir sebeple, bir menfaat gereği karşımıza geçtiğinde ise bizi mahremimizle, özelimizle, sırrımızla vuruyor. Ve biz de elimiz kolumuz bağlı kalıyoruz. Belki bu arkadan vuran, sinsice yaklaşan eski sevdiğimizin, dostumuzun darbesinden ötürü derin bir şekilde sarsılıyoruz. O zaman seveceksen de teslim olmayacaksın. Mutlaka bir mesafe koyacaksın. insanoğlunun Rabbine bile nankörlük ettiğini unutmayacaksın ki, günün birinde sana nankörlük ettiğinde boşluğa düşmeyesin. Bunun adı elbette güvensizlik değil, sınırlarını belirlemektir. Birinden nefret ettiğimizde de ölçüsüz nefret ediyoruz. Duvarları yıkıyoruz. Gönlümüzü soğutuyoruz. Dilimizi keskinleştiriyoruz. Sadece sarsılsın değil, yok olsun istiyoruz. Yıkılsın istiyoruz. Hiçbir bağ bırakmıyoruz. Günün birinde yolların kesişebileceğini düşünmüyoruz. Ve birbirimizin yüzüne bakacak mecal de bırakmıyoruz. Güvendiğine, sonsuz bir güvenle teslim olsan, karşındaki seni sürekli kontrolü altında tutmak ister. Ne oluyoruz, dediğinde ise üstüne çullanır. Yarın üzülmemek için dikkat etmen lazım. Belki de çevreni, dostlarını, güvendiklerini iyi seçmen lazım. Belki zaman zaman, hazır olmadıkları bir anda onları denemen lazım. Dikkat ediniz, size en büyük zararı en yakınınızda olanlar veriyor. Çünkü yakınınızda olanlar sizin zafiyetlerinizi çok daha iyi bilirler.
Erkekler için saç önemlidir malum. Eskiden imkan, şampuan vs. yoktu insanların saçları 30'una gelmeden dökülüyordu. Şu anda bunun önüne geçmek mümkün. Gende olan bir şeyin önüne geçilmez ama en azından geciktirebiliriz. Şu an bir çok şampuan var. Ama hangisi bize yarar o meçhul. Pantene, Clear ya da Biomen fena değil gibi.
