allah kimseyi, örgüt kurmak ve şike yapmaktan hapis yatan bir adamın başkanlığını yaptığı kulüpten, şike yapıyorsunuz dedirtecek kadar zavallı, aciz ve çaresiz yapmasın.
kimse milletimi, türkiyemi sevmiyor. en çok da kendine türk diyen herkes işin göstermelik kısmında.
şu güzel ülkenin, memleketimin, değerini bilen bir allah kulu yok.
varsa yoksa türk kürt, varsa yoksa alevi sünni, varsa yoksa ırkçı söylemler.
ulan bre gafil, ülkenin çivisi çıkmış. köşeyi dönen dönüyor haram parayla. oysa sen de açsın, bir kürt'te aç.
işimiz gücümüz oturduğumuz yerden konuşmak.
yazık çok yazık.
diyen binlerce vatandaş vardır.
soruyorum, nasıl dersiniz?
bardağın dolu tarafından da bakıyorum, ama hırsızlık var boş tarafında.
dinini seven sabinin rızkını çalar mı?
zalimlik yapar mı?
genelde çok kesinsin, kararlısın, kuşkuya asla kapılmıyor aklının dediğini yapıyorsun. hata payı oldukça az.
ama bazen
nasıl davrandığın umrunda dahi olmuyor.
umursamıyorsun. hata payı fazla.
denge gerek.
heybemde hiç dostluklar biriktirememişim. olmamış hiç. kırılmışım, belki kırmışım, üzülmüşüm ama hiç kasten yaralamamışım "dost" dediklerimin yüreğini.
içim kanıyor işte, öyle ya, övmüyorum kendimi. buna ne mecalim, ne de isteğim var. ama inanamıyorum bu samimiyetsizliğe, kötü niyete. "ben kötüysem, o da kötü olsun."lara...
içimdeki yakıcı boşluk acıtıyor her gün.
