Ankara da yaşayan ve şükür ki şimdilik bize has türküleri göğsünden söken, çalarken adeta bağlamayla sevişen, yüreği parmak uçlarında olan adam.
Onca hipnotize edercesine çalmaya bir o kadar da mütevazi oluşu ise ayrıca takdire şayandır.
Hüznün ya da efkarın başka rengini duymak isterseniz, buğulu sesinden ve eşsiz bağlamasından hep dinlediğiniz ama ondan dinledikten sonra ilk kez dinlemiş gibi afallayacağınız nice güzelliğe kulak vermeniz kafi. *
(Bkz:altın vuruş) Bir kublesi için;
hani miden bulanır, kusmak istersin kusamazsın ama kussan rahatlayacaksındır hissi vardır ya, benimkisi tam da budur. gövdemin tam ortasında bir taş, ne yutabiliyorum, ne kusabiliyorum..
