Hayat kısa. Gurbet zor.Yalnızlık acı. istediğim sadece bir tane daha ufak anı. Ama olmadı ! Sen beni büyüttün, adam ettin, ama neden erken gittin..? Hani ben ufakken hep bana yiyecek alırdın kuvvetli adam ol derdin!. Sen olmadan ben nasıl kuvvetli olacağım ki şimdi ? Hep cebinde bana dair bir şeyler taşırdın. Bana kızdığında gönlümü almak için para verir, saçımı okşardın..
Kuru üzüm ile fındık alırdın hep bana, ben fındıkları yerdim, kuru üzümleri sonra yicem ya da sen ye onları derdim. Fındıkları ben, kuru üzümü o yerdi. Gülerdi eşek herif derdi. O hep kuru üzüm yedi ben ise fındık, bana kıyamazdı hiç.. Ama büyünce anladım, onun yetiştirdiği gibi bir adam olunca anladım. Güzel olan fındıklar değil, dedemmiş! Şimdi geri geleceğini bilsem hiç fındık yemem!
Az kaldı geleceğim mezarına, elimde fındık kuru üzüm olacak çiçekler yerine. Dökeceğim üstüne. Bu sefer fındıklar senin, kuru üzümler benim.
Allah sizi sevdiklerinizden uzakta bırakmasın. ben uzak kaldım çok uzak kaldım ama siz yakın olmaya gayret edin. bundan sonra her yer gurbet, herkes özlem bana...
