olum harbiden çok zor be heleki küçük yaşta kaybettiyseniz babanızı ulan hayat niye bu kadar acımasız olabilir ki ya arkadaşlarım dışarda babalarıyla gülüp şakalaşığ eğlendikleri zaman hala koyar heleki ilk seneleri öyle bi koyuyoduki ulan çok zor be koruyucu melek yoktur artık her şey bitmiştir sizin mezuniyetinizi evlenmenizi nişanlanmanızı kız istemeye nasıl gideceğinizi of zordur lan cenaze arabası evinizin önüne geldiği anda pencereden bakmıştım ona orda veda etmiştim 12 yaşında küçük bir çocuğa verilmiş en en büyük ceza değil mi evde herkesin ağlama haykırma sesleri of ulan be 12 yıllık canından kanından adamı kaybetmişsin daha doyamadan neyse babacım seni çok seviyorum.
hatunlar işte nerde kendini üzecek biri varsa gidip onu seçiyolar devamlı piç olan popidir genellikle kızımızında hafiften götünü kaldırmaya ihtiyacı olduğundan devamlı süregelir.
en mutlu gününüzde bile her zaman o eksikliği hissedersin keşke dersin sürekli keşke simdi burda olsa ama olamıyacağını bilirsin en mutlu anın en kötü mutsuz anın olur , yaşanmayan onca seneler, 1,2 sene hergün nerdeyse hatırlarsınız onu sonra yıllar birbirini kovaladıktan sonra ölüm tarihi geldiğinde unutursun kaç yıl oldugunu kendine kızarsın unuttugun için bazende babana niye çabuk terkettin diye çok zor allah kimsenin başına vermesin.
ölmek, uyumak sadece!
düşünün ki uyumakla yalnız
bitebilir bütün acıları yüreğin,
çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
çünkü, o ölüm uykularında
sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından
ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
bu düşüncedir felaketleri yaşanır yapan.
yoksa kim dayanabilir zamanın kırbacına?
