evin tek kızı ve ismi *****, savaşacak gücün varsa peşini bırakma.
ya bütün kahrını çekeceksin ve bu uğurda kendini değersizleştireceksin yada yanından sesizce uzaklaşacaksın.
sana değer veriyorsa, seni gerçek anlamda seviyor ise mutlaka yanına gelecektir. demişti şimdilerde görüşmediğim hayat olarak yaşlı olan biri.
kumar oynadım, inanarak ve bütün sonuçlarına katlanacak gücü kendimde toplayarak.
uzaklaştım yanından, gittim ondan en uzak masaya oturdum bu savaşta.
belki kaybettim gibi görünüyor ama kazandım aslında çünkü ben onunla geçirdiğim vakitlerde ben değilmişim. ben aslında onun o an yanında olmasını istediği oyuncak bir insanmışım.
bunları ondan uzaklaşmaya başladığımda anladım.
geç oldu ama anladım. aslında kendimin ne kadar değerli olduğunu, onun bana zarar verdiğini ve tüm bunlara rağmen kendimi ne kadar değersizleştirdiğimi.
özür dilerim kendim. beni affet, sana çok kötülük ettim. barışalım mı?
