daha çok kuzey ülkelerinde görülen bir depresyon türü. winter depression ya da seasonal affective disorder isimleriyle de biliniyor. günlerin daha kısa olduğu kış aylarında görülen bu depresyona, erkeklere oranla kadınlarda daha sık rastlanıyor.
aynı zamanda "güz sancısı" ve "adını sen koy" filmlerinin de müziklerini yapmış kişi. gerçekten film müziği konusunda çok çok kabiliyetli bir insan. yazması gereken müziklerin, insanlarda ne tür duygular uyandırması gerektiğini iyi biliyor ve buna göre yazıyor. tek hayal kırıklığına uğradığım nokta, bu kalitede iş yapan birinin, seçici davranmayarak stv'de yayınlanan "tek türkiye" adlı, tamamen yanlı, son derece gerici bir yapımın da müziklerini yazması...
bazen öyle entryler giriliyor ki, gülmekle birlikte ne diyeceğinizi, nasıl oylayacağınızı şaşırıyorsunuz. böyle sinir harbi yaşatan durumlarda özelden mesaj atıp da o kişilerin zeka seviyesine inmek yerine, şöyle "1000 kere iğrenç" filan gibi bir buton olsa da kullansak...
çorba olarak çok mükemmel bulmasam da*, tavada hafif yağda çevirdiğinizde cips niyetine tüketilecek harika bir tat. sadece çerezlik denen sadesini değil, kaymaklısını da yapmışlar.
annesi, hareketlendiğinde etrafındakilere "bakın, hareket etti." demesiyle üzerinde hissettiği o yabancı ellere tepki vermeyen bebeğin, arasında kan bağı olmamasına rağmen bir kişiye özel ilgi göstermesi ve onun iletişim kurması sonucu gerçekleşen olay. öyle ki; konuşmaya dalarsınız, annenin bir kaş göz işaretiyle elinizi o güzel göbeğe götürürsünüz ve sonrası tam bir mucize... elinizde belki de elini, ayağını, belki de kafasını hissedersiniz. dışardan da olsa onu hissetmek bu kadar güzelken, annesinin yerinde olmak tarifsiz bir duygu olsa gerek...*
38.5 ateşle yatıran bir felakettir. banyo yapıp dışarı çıktıktan sonra klimalı ortamda bulunursanız, bu felaketin tadına bakabilirsiniz. öyle birşeydir ki; bütün eklemleriniz ağrır, kemikleriniz sızım sızım sızlar, bütün gün uyusanız, tonla ilaç alsanız da kolay kolay geçmez. paçavra gibi yapar insanı sıcak havada.
sofralarımızda her zaman yediğimiz domatese göre daha lezzetli ve daha ince kabuklu, mis gibi kokan bir domates türü. rengi de kırmızının içine pembe karıştırılmış gibi oluyor. boyutları ise çok bekletildiği takdirde, bir bebek kafası boyutuna ulaşıyor ve sadece bir tanesi ile 10 kişilik bir gruba hayli hayli yetecek kadar çok çoban salatası yapılabiliyor.*
uykuya dalarken yapılası bir aktivitedir, tadından yenmez. fakat ne talihsizliktir ki; saçıyla oynanmasına bayılan kişiler genelde saçla oynayacak kişiyi bulmakta güçlük çekerler. tabi bu kişiyi bulunca da rahat bırakmazlar.
bu kişiler arasında saçınızla oynamaktan dert yanmayacak bir kişi vardır belki de, eğer sahipseniz... **
sabah, yirmi yaş dişinin adeta kafayı zonklatmasından dolayı uyanmak ve akabinde aç karnına, ele gelen ilk ağrı kesiciyi içmek suretiyle yapılan iştir. sonuç; diş ağrısı hemen geçti ama geriye tüm gün çekilecek şiddetli bir karın ağrısı kaldı.
aman diyim aç karnına ilaç milaç almayın.*
bir carlos saura harikası olan "tango" filminde başrol oyuncusu* olan bu çekici hanımefendiye tango gerçekten çok yakışmaktadır. izlerken hipnotize olursunuz adeta, kıvrak, keskin ve bir o kadar da narin davranır partnerine. özellikle dikkat çekici noktası ise dansederken partnerine bakışlarındaki anlamdır.
efenim birçok insan vardır, yatarken şekilden şekle girer. işte ben de o insanlardan biri olarak son zamanlarda kendimi içinde bulduğum, küçük çapta bir çin işkencesi sayılabilecek bir pozisyon anlatacağım.
yüzüstü yatarken iki elinizi birden boynunuzu kaşıyacakmış gibi boynunuza uzatın ve kollarınız dirseğe kadar vücudunuzun altında kalsın. tabi bu arada boynunuz da ya sağa doğru ya sola doğru çevrilmiş vaziyette olacak.
neyse siz bu pozisyonda mışıl mışıl(!) uyurken, bilinmez bir sebeple uyanıverirsiniz. yüzünüze gelmiş saçı çekeyim düşüncesiyle kolunuzu kaldırdığınızda aniden o acıyı duyarsınız. sanki kollarınız iki parça olmuş, dirseklerinizden çekip çekip kolunuzu ikiye bölmüşler gibi hissedersiniz ve kolunuzu açamazsınız. boynunuz da tutulmuşsa keyfiniz(!) ikiye katlanır. kolunuzdaki bu ağrı 10-15 dakika sonra geçer, kolunuz tekrar normal bir kol haline döner.
ama artık her sabah bu olay gerçekleştiğinde ağlamaklı bir yüz ifadesi hakim olur yüzünüze:*
"yine mi böyle yatmışım, offff!!"
harvard üniversitesi felsefe profesörlerinden thomas cathcart ve daniel klein'in, felsefenin esprilerle, mizahın da felsefi bazı öğelerle içiçe olduğunu savundukları bir kitap. hatta bu yaklaşımlarına da "felsefespri" adını vermişler. arka kapak yazısında yazdığına göre "güldürürken düşündüren" bir stand-up...
"kelebeklerin bu kadar artması depreme işaret mi?" sorusunu akıllara getirmişmiş. hayır, bilim adamları(mız) bunca senedir ne diye bir taraflarını yırtıyorlar?* insanlar doğayı bozmakta geri kalmasın, her bulduğu yere bir beton yığını kondursun, avm imiş bilmem ne imiş! hayvanların doğal yaşam alanlarına müdahale etsin sonra yok kelebeklerin ölüm dansıymış, yok havanın rengi koyuymuş, bilmem neymiş! doğa bu kadar cömertken onu bu kadar hunharca kullanmanın sonuçlarına hep birlikte katlanıyoruz işte! temmuzun ortasına geldik hala yağmur yağacak gibi oluyor havalar soğuyor! bizim için normal mi sizce ki; hayvanlar için normal olabilsin? *
italyanca'da "bir türk gibi sigara içmek" anlamına gelen deyim. onlara göre aşırı sigara içen biri olduğunda bu deyim kullanılır. neden böyle söylendiğini kimse bilmiyor, zaten pek de yanlış söylemiş sayılmaz.
türklerle ilgili diğer bir italyanca deyim için;
(bkz: mamma li turchi)
viyolonseli klasik müzik dışında, birçok müzik türüyle başarılı şekilde sentezleyen yo-yo ma'nın, rosa passos ile 2003 yılında çıkardıkları harika bir albüm. özellikle yazın dinlemesi pek bir keyifli.
türkiye genelinde 758, istanbul'da da 216 yerde*, gürültü kirliliği adına yapılan denetlemelerde ezan sesinin de yakın çevrede oturacak kişileri rahatsız etmeyecek şekilde ayarlanmasına karar verilmiş. hem de bu öneri diyanet işleri başkanlığı'ndan gelmiş.*
dayak sebebidir. ben kaç kere ** eşiğine geldim, özellikle de ekonomik krizin en can yakıcı olduğu dönemlerde*.
mağazaya girersiniz, * bir ayakkabı beğenirsiniz, ben bir deneyeyim dersiniz ve diyalog*:
+buyrun efendim, nasıl yardımcı olabilirim?
-ben vitrindeki şu burnu yuvarlak ayakkabıya bakacağım, 37 numarası var mı?
+hemen getireyim. (ooh, bu alacak belli, baksana nasıl bakıyor ayakkabıya)
buyrun...
-evet güzelmiş, ama pek rahat edemedim (ay bu ne böyle yapıştırmışlar topuğunu!)
+bir bakayım *, yok yok açılır bu siz merak etmeyin. bakın bu fiyata başka yerde bulamazsınız.
-yok ama cidden rahat edemedim. (para senin mi kardeşim, beğenmedim işte, niye alayım!)
+almıyor musunuz yani? (tü allah kahretsin bu da almıyor)
-yok maalesef, aslında güzeldi ama (sus, bari yalan söyleme adamcağıza, zaten almıyorsun ayakkabıyı)
+* peki.
-teşekkür ederim, iyi günler.
+(iyi günler)**
sadece başı dik bir şekilde gözleriyle sizi oradan kovmaya çalışır. üzülürsünüz bu duruma ama sonuçta istemediğiniz birşeyi almanız için kimse sizi zorlayamaz. bu yüzden görevlileri meşgul edip, sonra birşey almadan çıkarsanız, aman dikkatli olun!
heyecanla yeni bir entry girilmektedir. i tuşuna basarsınız, yazmaz. parmağınızı kaldırmanızla birlikte elinize yapışık olduğunu görürsünüz. hayır, susam tanesi ya da başka yiyecek kalıntıları kaçtığı da oldu klavyeme, o zaman da o kırıntılar tuşlar altında potluk yapardı ama böyle birşey hiç olmamıştı. yalnız işin faydalı tarafını anlatayım. dizüstü bilgisayarların klavye mekanizmasını çözmüş oldum. yerine geri takabilmek mümkün görünüyor şimdilik...
mükemmel bir akşam yaşattılar yine bursa izleyicisine. "yüzünü dökme küçük kız" ile başlayan konser, sonlara doğru başlayan yağmurla daha da güzel bir hal aldı. kimileri ıslanmaya dayanamadılar, kimileri de "bi daha, bi daha" diyerek 2 şarkı daha dinleme şansı yakaladılar. konser aynı zamanda çok güzel bir sohbet ortamı gibiydi, sanki bizi yıllardır tanıyor gibi içtendiler. artan yağmur ve rengarenk şemsiyeler eşliğinde, yağmurlu ama sımsıcak*"bir eylül akşamı" ile konser son buldu.**
paşabahçe'de "yalıkavak mandalinası" adıyla satılan bir kolonya çeşidi. kışın mandalina soyarken elinizde kalan kokunun aynısı. mis gibi olmuş. bu kolonyaların başka başka çeşitleri de var, pek güzel...
odası her daim dağınık olan insanlar için şahane bir çözüm. hele de üzerinden çıkardığını yatağın veya sandalyenin üstüne atanlara hediye edilecek en güzel eşya. gerçi bir süre sonra üzeri dağ gibi kıyafetle dolabiliyor ama yine de oldukça işlevsel.
uludağ içecek grubunun "limonata" dan sonra, özellikle yaz aylarında tüketilmesi için ürettiği iki gazsız içecekten biri. kendisiyle tanıştığımız altı günlük iş gezisinde, arkadaşlarla ismini her söyleyişimizde kahkahalarla güldüğümüz "narata" yüzünden, etrafa karşı komik duruma düştüğümüzü de belirtmeden geçemeyeceğim. tadına gelince; muhtemelen yüzde on nar suyu, yüzde doksan su içeriyor, bana oldukça tatsız geldi.
piazzolla bu tangoyu, ünlü çellist mstislav rostropovich adına bestelemiştir. rostropovich parçayı 'tango' olduğu için çalmayı reddetmiş, fakat daha sonra birçok konserinde seslendirmeye başlamıştır.
