Hayatta en sevmediğim kız tipidir. Belki karadeniz kızı olduğum içindir ama ne o öyle prenses edaları erkekler ne bulur böyle kızlarda anlamıyorum hiç.
Buna inanmıyosun neden hala onunla sevgilisin ha zamanla azaldığını düşünebilirsin ya da bazı zamanlarda seviyorum derken ki samimiyeti seni düşündürebilir ama inanmamak nedir.
Sametti. ilkokulda yakalamaca oynarken hep onun peşinden koşardım yakalayınca sarılmak için ama o yeter be kızım sürekli beni yakalıyosun diyince anladım aşk diye bişeyin olmadığını.
Her ne kadar biriyle tanıştığımızda " saçmalama tabiki iç güzellik benim için daha önemli" desekte öyle değildir. Sonuçta dışını beğendiğimiz şeyin içini merak ederiz.
Bu tartışma kadar gereksiz bir şey olamaz hayatta. Feministlerin kafalarında kurup kurup ortaya attığı şeylerden sadece birisi benim gözümde feministlerin yarattığı imaj: oturduğu yerden yoksul insanlara acıyıp ama cebinden bir kuruş bile çıkarmayan zengin godoman. Hayır lafta kadınların bu kadar yanında olanlar gerçekten onlar için ne yapmış bu zamana kadar. Kadına ya da bayana her ne ise uygulanan şiddeti "hayır gerizekalı ben bayan değilim kadınım ama bi yerde bayanlar önden denildiğinde pişmiş kelle gibi sırıtabilirim" diyerek azaltamazsınız.
