açıkçası, ben istiyorum ama depresyondan değil yani ne biliyim boş geliyor, ne yapsam beni mutlu edemezmiş gibi geliyor artık.. ancak bunu, intiharı nasıl yapabileceğimi bilmiyorum çünkü acı çekmek istemiyorum.
ölüm tarihimi bilsem süper olurdu açıkçası ne kadar kaldı bilirdim ...
yani yarın öleceğimi bilsem bugün mutlu olabilirdim
beni hep gelecek kaygılandırıyor açıkçası
baktım ötenazi hakkı başka ülkelerde bile ancak hastaysan var yani zaten ölüyorsan ve işe yaramıyorsan. açıkçası bu hayatı bir kölelik sistemi olarak görüyorum. sanki köleleri işi bırakmasın diye bizi kandıran ufacık mutluluklar var. onun dışında hep zorluk, sıkıntı, üzüntü..
ben de zorluğu üzüntüyü sıkıntıyı hiç sevmiyorum. yani öyle şeyler olacaksa ölelim daha iyi gibi geliyor
aşırı mükemmelliyetçiyim
bişey ters gitse hemen bu düşünce aklıma gelir.
acı çekmekten korkmasam denerdim bişeyler.. neyse diyorum ki hergün uyandığımda ölümüme 1 gün daha yaklaştım...
bi görüşe göre de her türlü ölüm intiharmış aslında.. yani kişi özünde istemeden ölmezmiş.
istediğimi söylesem de aslında istemiyorum sadece yapmak istediklerim var belki de...
