Belki canınızdan bile çok sevdiğiniz, bakmaya kıyamadağınız kişinin sizi anlayamaması ve umrumda değilsin diyerekten çekip gitmesidir.
(bkz: defol git!)
Bugün yine yalnızlığımı az da olsa paylaşan yerdeyim.. Kumkapı sahili.. Kalemi elime alıp birşeyler yazmak bi nebzede olsa rahatlatıyor beni.. Gecenin karanlığında, kulağımda takılı kulaklıkla müzik dinlerken ve gecenin karanlığına uyumlu elbiselerimle koskocaman bir boşluğa bakıyorum bir bank oturaktan.. Kumkapı..
Hava çok soğuk ve şiddetli rüzgarlı ama işler mi yüreği sıcak bu adama havanın soğuğu. içim sımsıcak, yüreğim kıpır kıpır. Kendimi hiç bu kadar farklı ve özel hissetmemiştim hayatım boyunca. Çünkü hayatım boyunca hayalini kurduğum insan şu anda yanımda. Belki benim onu sevdiğim kadar sevmiyor beni ama olsun en azından yanımda. Beni seviyor olabilme ihtimali bile bana yetiyor. O hep yanımda olsun, hep benim sevdiğim olsun, hep beni sarsın yeter bana... Ben bu kadar seviyorken elbet karşılıksız kalmaz bu sevgi, elbet bir gün hisseder bendeki o sıcaklığı ve elbet bir gün o da sever benim onu sevdiğim gibi... Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var...
