verilecek tepkiler realist olacaktır. teselli etmek, pofpoflamak olmayacak,çünkü tanımıyorsun. ve bir daha konunun açılmayacak olmasının vereceği rahatlık tarif edilemez sanırım.
şahsi fikrimdir. arkadaşlarımın ısrarı üzerine izleyip bitirdim. yavaş ilerleyen dram,psikoloji,suç konularını oldukça sevmeme rağmen oldukça vasat bulduğum dizi. kesinlikle sopranos, the wire ve oz ile karşılaştırılamaz.
ilk olarak namus Bir toplum içinde ahlak kurallarına karşı beslenen bağlılık,doğruluktur. namussuz diye nitelendirilen insanların bu ahlak yargılarının aksi davranışlar sergilemesi gerekiyor. olay şu ki bu yargıları kim belirliyor? yani neye göre kime göre doğruluk payı var bunların. toplumda olan çoğu ahlak kuralını doğru bulmayıp zıt davranışlar sergileyen insanlar(kimseye zararı olmadan kendi kendine alkol içmek, uyuşturucu kullanmak, seks yapmak vs..) namussuz mu oluyor? neyse toparlayamadım ama namus diye bir kavramın olması çok saçma geliyor kulağa. eğer var ise ben namussuzum galiba.
içinde bulunduğum durumdur. gün geçtikçe etrafımdan soğumamla pekişiyor. önce okul sonra iş hayatından kendisini dışlıyor insan. bir tık ilerisi dostlar ve aileyi kapsıyor. önceleri yapılan aktiviteler zevk vermemeye, saçma gelmeye başlar. toplumdaki 10 kişiden 9'unun modern hayatı kabul ettiği gerçeğini düşünürsek yalnız kalıyorsun ister ister istemez. hayat ve ölüm arasındaki çizgi oluyor bu zamanda. alıp başınıı şehirden gitmek istersin türkiye'de yaşadığın akla geliyor vazgeçiyorsun. gittiğin yerde dış görünüşün anadolu insanı gibi değilse yargılanıp hor görülürsün.düşüncelerin onlarla uyuşmazsa yapmadıklarını bırakmazlar. diyelim ki bunları aştın bu sefer o güzelim araziler imarı açılır yanı başında bi avm ya da otel görürsün. takım elbiseliler gelip seni oradan yaka paça sürükler ve mecbur kalırsın tekrardan şehre dönmeye.
not: istanbul gibi mega kentte yaşıyorsan iyice sıçmışsın demektir.
